-- Τό πετρόχτιστο κόσμημα τού χωριού μας πού στέκει καμαρωτό περισότερο από 90 χρόνια, καί στολίζει τήν πλατεία του! Οπως ολα τά σχολεία, ειναι καί τούτο, γεμάτο από μαθητικές αναμνήσεις,από ονειρα πολλών πατριωτών μας, πού ειχανε τήν τύχη νά κάτσουνε στά τριθέσια θρανία του, καί νά κάνουνε τό πρώτο αχνάρι, γιά νά μπούνε στήν μεγάλη λεωφόρο τής μάθησης καί στό φωτεινό μονοπάτι τής προόδου!
--Κάτω από δύσκολες - τίς πιό πολλές φορές - συνθήκες, μικροί μαθητές βιώσαμε τήν μαθητική μας ζωή καί αφήσαμε κομάτι από τίς αναμνήσεις μας, σέ τούτο τό ομορφο σχολείο, κάτω από τήν επίβλεψη αξιων δασκάλων μας, θεμελιώσαμε τά ονειρά μας, γιά τήν παραπέρα ζήση μας !
--Στέκει εκεί βουβό καί αμίλητο, καί περιφρονημένο, καί μάταια περιμένει νά ξαναζήσει τίς παλιές μεγάλες δόξες του, εχοντας πολλά νά ειπεί, αλλά περιμένοντας κάποιον αλλο νά μιλήσει!
--Καί αυτός ο ...κάποιος αλλος, εσκέφθηκα πώς θά μπορούσα νά ειμαι εγώ, πού θά τό ιστορήσω, σάν ελάχιστη υποχρέωση, γιά την εξάχρονη φιλοξενία του, στίς παγερές αιθουσές του, καί πού τίς ζέσταιναν μόνο οι παιδικές φωνές τών155 μαθητών πού ειμαστε τότε !
--Ακόμα αντηχεί στά αυτιά μου, τό καμπανο-χτύπημα τού Αγιο-Λιά, πού ητανε τό σύνθημα πρωϊ-απόγευμα οτι ηρθε η ωρα γιά τό σχολείο, καί νά ξεχυθούμε στούς δρόμους,γεμίζοντας τους μέ τίς χαρούμενες φωνές μας, ανάκατες μέ τά τσιριχτά από τόν αγριο πόλεμο τών χελιδονιών, μέ τά μαύρο-καφέ πετροχελίδονα!
-- Στό διάλειμα, - τό καλύτερό μας μάθημα - στό μόνο πού ολοι παίρναμε αριστα, ητανε τό ασταμάτητο πηλαλητό στό προαύλιο του, πάντοτε ξυπόλητοι (ναί,ναί ) καί πέρα από αυτό, ισαμε τό αλώνι τού Γυφτο-Μήτσιου, οταν ο διπλο-τριπλός χορός των κοριτσιών, μάς εμπόδιζε, χορεύοντας καί τραγουδώντας εκείνα, φορώντας μερικά από αυτά τίς τσεμπέρες τους !!
-- Η μεγάλη μας ομως χαρά καί τό μεγάλο μας πάθος ,ητανε οταν στίς εθνικές μας εορτές, -- εμείς τά αγόρια -- τρέχαμε στά ρέματα, γιά νά γυρίσουμε,φορτωμένοι μέ βουνό από βάγιες, πού στολίζαμε ολη τήν πρόσοψή του, αλλά καί τίς φωτογραφίες τών ηρώων, μέσα στίς τάξεις!
-- Τά χρόνια εκείνα τά πέτρινα , οπως τά ονόμαζαν - καί οχι αδικα - τά πράγματα, δέν εισαντε καί τά καλύτερα, λόγω τών πολιτικών καταστάσεων, αλλά καί τών πολεμικών γεγονότων. Πολλές εισαντε οι απουσίες τών μαθητών, γιά νά βοηθήσουν τούς γονείς τους, στό λιομάζεμα,στό σπαρτό,στόν θέρο, καί κάποιοι στό φύλαγμα τών γιδο-προβάτων, αλλά καί οι αποχωρήσεις μερικών γιά τόν βιοπορισμό. Εδώ νά προσθέσουμε, καί κάποιες μικρές διακοπές λόγω ελείψεως δασκάλων !
-Τό πέτρινο στολίδι τού χωριού μας- αν μπορούσε νά μιλήσει - θά ελεγε οτι η ιδέα τής δημιουργίας του, εγεννήθει ενα βράδυ, (Ιανουάριος 1930 ) μέσα στό καφενείο τού Δημ. Ανγνωστόπουλου, οταν κάποιοι ενεργοί καί πολύτεκνοι πατριώτες, τό εθεσαν σάν απαίτηση, στόν περιοδεύοντα επιθεωρητή δημοτικής εκπαίδευσης!
Η ανάγκη τού ετόνισαν, ειναι μεγάλη, γιατί οι μέχρι τότε ενοικιαζόμενες αιθουσες, πού επληρώνοντο από τούς γονείς τών μαθητών ( ισόγειο δάσκαλου Β. Ταλούμη, καί οικία Γεωρ. Γεωργαντά, στόν Αγιο Δημήτρη), δέν επαρκούσαν, μέ πρόσφατο τό γεγονός υποχώρησης τού πατώματος τής αιθουσας, καί τόν τραυματισμό
μερικών μαθητών.
-Τό αιτημα, εγινε δεκτό, αλλά η πολιτεία-- Στό διάλειμα, - τό καλύτερό μας μάθημα - στό μόνο πού ολοι παίρναμε αριστα, ητανε τό ασταμάτητο πηλαλητό στό προαύλιο του, πάντοτε ξυπόλητοι (ναί,ναί ) καί πέρα από αυτό, ισαμε τό αλώνι τού Γυφτο-Μήτσιου, οταν ο διπλο-τριπλός χορός των κοριτσιών, μάς εμπόδιζε, χορεύοντας καί τραγουδώντας εκείνα, φορώντας μερικά από αυτά τίς τσεμπέρες τους !!
-- Η μεγάλη μας ομως χαρά καί τό μεγάλο μας πάθος ,ητανε οταν στίς εθνικές μας εορτές, -- εμείς τά αγόρια -- τρέχαμε στά ρέματα, γιά νά γυρίσουμε,φορτωμένοι μέ βουνό από βάγιες, πού στολίζαμε ολη τήν πρόσοψή του, αλλά καί τίς φωτογραφίες τών ηρώων, μέσα στίς τάξεις!
 | |
| Πρόεδρος επιτροπής ΗΛΙΑΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ |
-- Τά χρόνια εκείνα τά πέτρινα , οπως τά ονόμαζαν - καί οχι αδικα - τά πράγματα, δέν εισαντε καί τά καλύτερα, λόγω τών πολιτικών καταστάσεων, αλλά καί τών πολεμικών γεγονότων. Πολλές εισαντε οι απουσίες τών μαθητών, γιά νά βοηθήσουν τούς γονείς τους, στό λιομάζεμα,στό σπαρτό,στόν θέρο, καί κάποιοι στό φύλαγμα τών γιδο-προβάτων, αλλά καί οι αποχωρήσεις μερικών γιά τόν βιοπορισμό. Εδώ νά προσθέσουμε, καί κάποιες μικρές διακοπές λόγω ελείψεως δασκάλων !
-Τό πέτρινο στολίδι τού χωριού μας- αν μπορούσε νά μιλήσει - θά ελεγε οτι η ιδέα τής δημιουργίας του, εγεννήθει ενα βράδυ, (Ιανουάριος 1930 ) μέσα στό καφενείο τού Δημ. Ανγνωστόπουλου, οταν κάποιοι ενεργοί καί πολύτεκνοι πατριώτες, τό εθεσαν σάν απαίτηση, στόν περιοδεύοντα επιθεωρητή δημοτικής εκπαίδευσης!
 |
| Γραμματέας επιτροπής ΒΑΣ. ΤΑΛΟΥΜΗΣ |
μερικών μαθητών.
αδυνατούσε, νά αναλάβει μιά τέτοια δαπάνη. Παρά τήν αρνηση αυτή, τήν επομένη, οι χωριανοί εξέλεξαν ...επιτροπή ανεγέρσεως δημοτικού σχολείου !!
- Πρόεδρος εκλέγεται , ο ΗΛΙΑΣ Α. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ, γραμματέας ο ΒΑΣ. Χ. ΤΑΛΟΥΜΗΣ, καί ταμίας ο ΓΕΩΡ. Δ. ΤΟΜΠΡΟΣ. Πρώτη φροντίδα τής επιτροπής, ειναι η εξεύρεση χρημάτων μέ τήν Κοινότητα πρώτη, νά διαθέτει τό ποσό τών 25.000 δραχμών, γιά νά ακολουθήσουν καί αλλοι! Εδωσαν πολλοί, εδωσαν ολοι, κάποιοι καί από τό υστέρημά τους ! Εδωσαν οι πατριώτες τής Αμερικής, ο Σύλλογος τού χωριού! Εδούλεψαν καί προσωπική εργασία, ολοι οι πρόγονοί μας! Εδωσε καί τό κράτος 70.000 δραχμές,καί 80 θρανία, μέ φροντίδα τού Γορτύνιου ΓΕΩΡ. ΣΑΚΕΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ, πού ητανε ιδιαίτερος τού υπουργού Παιδείας ΓΕΩΡ, ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ !
 |
| Ταμίας επιτροπής ΓΕΩΡ. ΤΟΜΠΡΟΣ. |
- Καί τό ονειρο,πήρε σάρκα καί οστά! Μέσα σέ 7 μήνες μπαίνει ο θεμέλιος λίθος (15-8-1930), καί σέ συνολικά 33 μήνες, τό ομορφο αυτό χτήριο,ειναι ετοιμο καί αρχίζουν τά μαθήματα (Σεπτέμβριος 1932 ), χρόνος απίστευτο ρεκόρ γιά τήν δύσκολη εκείνη εποχή, πού τό επέτυχε η δραστηριότητα τής επιτροπής ανεγέρσεως τού σχολείου! Η κοινότητα, σέ αναγνώριση τής βοήθειας τού ΓΕΩΡ. ΣΑΚΕΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ (ιδιαίτερου τού υπουργού) ονόμασε τό τμήμα τού δρόμου, από πλατεία Αγίας Τριάδας μέχρι τά Τομπρέϊκα, σέ οδό Γεωρ, Σακελαροπούλου ! - Ας ειναι ετούτη μου η γραφή, ενα ευχαριστώ στούς προγόνους, μας τής επιτροπής ανεγέρσεως, αλλά καί ενας χαιρετισμός σέ ολους εσάς τούς
συμαθητές μου, αγόρια καί κορίτσια, πού κάτσαμε, στά ιδια τά θρανία καί φάγαμε τίς ξυλιές μέ τήν ιδια τήν ...λούρα από τήν δασκάλα μας ! Καί σέ ενδειξη τιμής θά κλείσω μέ τά ονόματα τών δασκάλων μας, επί τών ημερών μας, πού ειναι Θεόδ. Παπαγεωργίου, Χριστίνα (Κοσιβίνα) από τήν Στεμνίτσα,καί οι δύο νύμφες τού χωριού μας, η Νίκη Ζαρογιάννη-Γεωργαντά από τήν Καρύταινα καί η Εξακουστή Τσαφαρά-Μπαρμπαλιά, από τά Λαγκάδια, καί οι οποίες, δέν ειχανε ανταλάξει ουτε μία ..καλημέρα λόγω διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ
* Πρώην πρόεδρος πατριωτικού συλλόγου Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ Ελληνικού Γορτυνίας!
* Πρώην πρόεδρος μελών τών 4ων ΚΑΠΗ τού δήμου Χαϊδαρίου.
*Πρώην πρόεδρος, Ενωσης Γονέων-Κηδεμόνων Ελλάδος ( ΕΓΟΚΕ ) γιά τήν καταπολέμηση ναρκωτικών καί εγκληματικότητος - παράρτημα Χαϊδαρίου.
* Πρώην Γραμματέας Συλλόγου Εργαζομένων Μαθητών Μέσης Εκπαιδεύσεως ( ΣΕΜΜΕ ) τών νυχτερινών Γυμνασίων.
*****
( πηγές μου οι προσωπικές εμπερίες μου -οι αφηγήσεις τού πατέρα μου , καί τών αλλων δύο πρωταγωνιστών - καί τό βιβλίο τού διδασκάλου Γεωρ. Παπαντωνίου ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ----Αγία Τριάδα ελέγετο τότε η πλατεία, λόγω υπαρξης μιάς εκκλησίας πού κατεδαφίσθει γιά τό πέρασμα τού αμαξιτού δρόμου .
( πηγές μου οι προσωπικές εμπερίες μου -οι αφηγήσεις τού πατέρα μου , καί τών αλλων δύο πρωταγωνιστών - καί τό βιβλίο τού διδασκάλου Γεωρ. Παπαντωνίου ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ----Αγία Τριάδα ελέγετο τότε η πλατεία, λόγω υπαρξης μιάς εκκλησίας πού κατεδαφίσθει γιά τό πέρασμα τού αμαξιτού δρόμου .
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου