Λεων. Ανδριανός :: ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ ΕΚΛΑΔΕΥΕ ΣΤΙΣ ΑΙΜΙΑΛΟΥΣ Τ' ΑΜΠΕΛΙ ..!!

Η κυνηγημένη κλεφτουριά, δέν βρίσκει πουθενά αποκούμπι! Κυνηγημένη από παντού, από εχθρούς καί φίλους, πασχίζει νά επιβιώσει, καί νά κάνει τό ονειρό της πράξη! 
- Νά ελευθερώσει τήν Ελλάδα από τούς Τούρκους !!
   -  Μία ομάδα κλεφτών, υπό τήν ηγεσία τού Γιάννη (Ζορμπά)      Κολοκοτρώνη, αδερφό τού Γέρου τού Μοριά, αποσταμένη, πεινασμένη,διψασμένη, φτάνει ( 1η Φεβρουαρίου 1806 )  λίγο εξω από τήν Δημητσάνα, στήν  μονή Αιμιαλούς, οπου  βρίσκει ενα καλόγερο,πού κλάδευε τό αμπέλι καί........
      - Καλόγερος εκλάδευε, στίς Αιμιαλούς τ' αμπέλι,
    - Από μακρυά τόν χαιρετάν, κι' από κοντά τού λένε
    - Ψωμί, κρασί καλόγερε, νά φάν τά παληκάρια,
    - Κοπιάστε, απάνου στόν ληνό, νά κάνουτε γιατάκι
    - Τήρα καλά καλόγερε, νά μήν μάς μαρτυρήσεις,
    - σού κόβει ο Γιώργης τά μαλιά,κι' ο Γιάννος τό κεφάλι,
   -  Καί εκείνος πείσμα τόβαλε,πολύ τού κακοφάνει,
   -  τούς αφησε καί ξένοιασαν, καί πάει στή Δημητσάνα,
   - ευθύς ντελάλι εβαλε, σέ τρείς μεριές στήν χώρα,
   - Μές στό ληνό γιατάκιασα, τούς Κολοκοτρωναίους,
   - μικροί μεγάλοι στ΄ αρματα,νά πάμε γιά τούς κλέφτες,
   - Από μακρυά τούς εζωσαν, κι' από κοντά τούς λένε,
   - Εβγα Ζορμπά προσκύνησε,μ' ουλα τά παληκάρια,
   - νά σού χαρίσω τήν ζωή, μαζί μέ τά παιδιά σου,

Ο  ληνός τών Κλοκοτρωναίων, στίς Αιμιαλούς τό μοναστήρι !!


    - Πώς μέ περνάς μπουλούμπαση, νά βγώ νά προσκυνήσω,
   -  εγώ ειμαι ο Γιάννης ο Ζορμπάς, κι' αν σού κοτάει ζύγω,
   - Δέν κόταγε νά πάει κοντά, τόν ετρωγε τό φίδι,
   - μά οσα φτερά καί πούπουλα, εχει η μαυρη κότα,
  -  τόσα ντουφέκια πέσανε, μές στού ληνού τήν πόρτα,
  -  Ρίχνουν φωτιά μές στό ληνό,κουβάρια θειαφοκέρι,
   - πιάσαν οι κληματόβεργες, κι' ο Γιάννος τραγουδάει,
  -  Τώρα νά ειδείς μπουλούμπαση,νά ειδείς πώς προσυνάνε,
  - δέν ειναι μιά, δέν ειναι δυό, πού σ'εκανα νά τρέμεις,
  - πού σ'εκανα σάν τόν λαγό, μπουλούμπαση, νά φεύγεις,
  -  τό καριοφίλη μου εγώ, ποτέ δέν τό ντροπιάζω,
  -  τό καριοφίλι  αδειασε, καί κάνει ενα γιουρούσι,
  - τρείς μπαταριές τού ρίξανε, καί πέφτει λαβωμένος,
  - καί η φωτιά τούς εζωσε, καί τ' αρματα δέν πιάνουν,
  - τού ρίχνουν κι' αλλη μπαταριά,καί μούγκριζε σάν λύκος,
  - Αφήνω γειά συντρόφοι μου, μέ φάγαν οι μουρτάτες,
  - κι' ο Θοδωρής αγνάντευε, ψηλά απ' τήν Κλεινίτσα,
  - νά ηταν ο Γιώργης, γνωστικός, νάχε ο Γιάννος γνώση,
  - δέν θά πηγαίναν αδικα, θά ειχανε γλυτώσει !!!!

--  Πόσοι από εμάς τιμάμαι σήμερα τήν μνήμη καί τήν θυσία αυτών τών αγνών Ελλήνων πού κάτω από τίς αφάνταστα σκληρές συνθήκες πάλεψαν γιά τήν λευτεριά τού γένους μας ;;
- Μήπως ειναι πολλοί εκείνοι πού αδιαφορούν, μήπως ειναι πολλοί εκείνοι πού ηθελημένα η αθελα πολεμούν τήν εννοια τής πατρίδας;;
- Μήπως ειναι πολλοί οι  δολιοφθορείς τής Εθνικής ιδέας, παρασυρμένοι από κάποιους μισΕλληνες, πού θέλουνε μιά Ελλάδα πουλημένη στους ξένους ;;
  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ -- ΜΗΝ ΣΚΑΒΕΤΕ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΣΑΣ ΜΟΝΟΙ  ΣΑΣ.
                                   ΛΕΩΝΙΔΑΣ  Η.  ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ.  

 
                  
                                                                              

Σχόλια

Flag Counter