Λεων. Ανδριανός : ΠΟΥ ΕΥΡΙΣΚΕΣΘΑΙ ΤΩΡΑ ......!!! + Συριάνι μέσα στό χωριό + Αν εισαι ο ......!!! + Α πά , πά , πά, !! Η Γερμανική κατοχή νστό χωριό μας + Ο θεός νά...δόκι !! + Τή υπερμ'άχω στρατηγώ !! + Καί εμείς τάχα τί πάθαμε ;;; ριάνι μέσα στό χωριό + Αν εισαι ο ....!! + Α ... Πά...πά...πά...πά....!! + Η Γερμανική κατοχή στό χωριό μας + Ο θεός νά ...δόκι .+

ΠΟΥ ΕΥΡΙΣΚΕΣΤΑΙ ΤΩΡΑ ???

Γράφει ο ΛΕΩΝ. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ.

Ανώνυμες, επώνυμες, ηρωίδες, μάνες, γιαγιάδες, προγιαγιάδες, γυναίκες της ιδρωποτισμένης, και ματωμένης τούτης γής.

Εσείς, που με τον κάματο σας, οργώσατε, σπείρατε, και τους καρπούς των κόπων σας εδρεπανίσατε.

Εσείς, που άξια και υπεράξια, τις δυσκολίες με τον άνδρα μοιραστήκατε, που γεννήσατε, που κανακέψατε, και χρήσιμους ανθρώπους για την κοινωνία αναθρέψατε.

Εσείς, που για εμάς τους γόνους σας κουραστήκατε, θυσιαστήκατε, και όλα τα χρειαζούμενα μας εξασφαλίσατε.

Εσείς, που στα πανηγύρια χορέψατε, στα ρημοκλήσια τρέξατε, και τα καντήλια της πίστης, με το δάκρυ σας ανάψατε, και από ψυχής στην Παναγιά ετάξατε.

Εσείς, που σαν άλλες αρχαίες Σπαρτιάτισσες, στα γεννήματα σας, το μουσκεμένο από δάκρυα μαντήλι του αποχαιρετισμού κουνήσατε, όταν για τον πόλεμο, και χωρίς ελπίδα γυρισμού κινήσανε.

Εσείς, που την χειρολάβα της ζωής, με τα ροζιασμένα και ψυχομένα χέρια σας γερά αδράξατε, και που η ράχη σας φορτώθηκε, πότε της ανάγκης εφόδια, και πότε του χαμού πολεμοφόδια.

Εσείς, που με το χυμό του κορμιού σας μας βυζάξατε, μας αναθρέψατε, και τούτης της θυσίας, καρπούς δεν εδρέψατε.

ΠΟΥ ΕΥΡΙΣΚΕΣΤΕ ΤΩΡΑ;

Εσείς, που το μνημούρι των γεννητόρων σας και των παιδιών σας, με τα ίδια σας τα χέρια εσκάψατε, και ως άλλες αρχαίες τραγικές ηρωίδες, με θλιβερά μοιρολόγια εσποράξατε, εθρηνήσατε, μαυροφορεθήκατε.

Εσείς, ψυχές αγαπημένες, ψυχές πονεμένες, που δοθήκατε, που προδοθήκατε, που ξεχαστήκατε, που πικραθήκατε, που αντέξατε, σεβάσμιες μάνες, κουρασμένες, παραμερισμένες, αδικημένες, ζωοδότρες μάνες, γλυκομάνες, παιδομάνες.

ΠΟΥ ΕΥΡΙΣΚΕΣΤΕ ΤΩΡΑ;

Μάνες μανάδων, γιαγιάδες προγιαγιάδων, από ποιο άραγε ξέφωτο του ουρανού μας θωρείτε; Σε ποιους τόπους χλοερούς αναπαύεστε; Σε ποια καταπράσινα λειβάδια, οι ψυχούλες σας φτεροκοπούνε, και ποια χερουβείμ σας υπηρετούνε; Ποιος παράδεισος σας άνοιξε την πόρτα; Ποιο δεντρί σας δέχτηκε, στον ίσκιο του να ξαποστάσετε; Ποια βρυσούλα δρόσισε τα φλογισμένα σας χείλη, και ποιο χέρι χόρτασε την πείνα σας;

Ζητάμε να μάθουμε, αξιώστε μας να μπορέσουμε, νοερά και ταπεινά να γονατίσουμε, τα ροζιασμένα και άγια σας χέρια, να αγγίζουμε, να φιλήσουμε.

Ζητάμε, με τα αγγελοπερίστερα να μας στείλετε χαμπέρια, εκεί, από την φεγγαρογειτονιά, που ζείτε, παρέα με τα αστέρια.

Ζητάμε απόκριση για να μάθουμε, και χρυσόφωτα να σας ανάψουμε καντήλια, από του ουρανού τα αστέρια περισσότερα, κι ακόμα χίλια.

Έεεεεεε, αν μας ακούτε αποκριθείτε, εκεί στο ουράνιο στερέωμα όπου ζείτε, σας παρακαλούμε, γιατί ζητούμε, καί θέλουμε μία συγνώμη νά σάς πούμε, καί γιά τα όποια λάθη μας, να εξιλεωθούμε, μάνες αξεπέραστες, αγωνίστριες, ζωοδότρες, παιδομάνες, γλυκομάνες!.

Ρωτάμε, ρωτάμε, γιατί σας χρωστάμε, ένα δαφνοστέφανο, από την δάφνη που έχουμε φυτεμένη για εσάς, μέσα μας, βαθειά μας, στην ψυχή, στόν νού, στην καρδιά μας.

Εμείς, η συνέχεια η δικιά σας, τα εγγόνια σας, και τα παιδιά σας.

ΛΕΩΝ.Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

ΥΓ. Αφιερωμένο

Στην δική μου την μάνα

Στην κάθε μάνα

   ===========================================================================

                     ΑΝ ΕΙΣΑΙ Ο ........!!!!!
-- Μεγάλη η πρόοδος σάς λέω τής τεχνολογίας. Μεγάλη καί η αποδοχή τής κοινωνίας. Οχι μόνο από τής ...προηγμένης αλλά ακόμα καί από τά ..χαμηλά καί λαϊκά --λεγόμενα-- στρώματα! Εχάθηκε πλέον, η ζεστή καί αμεση - εστω τηλεφωνική - επικοινωνία ! Παίρνεις τηλέφωνο ,γιά νά ανοίξεις το στόμα σου καί τήν καρδιά σου,καί εκεί πού καρτερείς νά ακούσεις μία γνώριμη ζεστή φωνή φιλικού σου προσώπου, καί νά αλλάξεις δύο λόγια συμπάθειας ακούς τήν ψυχρή, καί κρύα φωνή τού .....παναθεματισμένου εκείνου διαβολομηχανήματος, ετσι γιά νά σού θυμίσει, τήν εποχή τής αποξένωσης καί τής απομόνωσης,πού μάς επέβαλε καί ζούμε η σύγχρονη κοινωνία .
         -- Μέχρι καί η θειά μου η Μαρίτσα, υπέκυψε στόν πειρασμό,προσχώρησε στήν τεχνολογία, καί εβαλε αυτόματο τηλεφωνητή στό σπίτι της στό χωριό,!.
     -- Εξαφνιάστηκα ο δόλιος καί δέν πίστευα στά αυτιά μου, οταν σήκωσα τί τηλέφωνο ,καί εκάλεσα τήν θειά μου τήν Μαρίτσα ! Καί καθώς καρτέρηγα στό ακουστικό μου,γιά νά τίς ειπώ καί τό συνηθισμένο μου καλαμπούρι ,τί ακούω; Τί ακούνε τά αυτάκια μου!
-- Εδώ οικία τής Μαρίτσας Τάδε! Αν εισαι η νύφη μου η η συνυφάδα μου, πατήστε τό 1 ! Αν εισαι η κουμπάρα μου η ...προκόπω,πατήστε τό 2! Αν εισαι ο ανδρας μου, πατήστε τό 3! Αν εισαι η κόρη μου η Βάσω πατήστε τό 5! Αν εισαι ο γυιός μου ο Παναγιώτης,πατήστε τό 6! Αν εισαι ο Βασίλης, πατήστε τό 7 ! Αν εισαι γιά τό προξενειό ,πατήστε τό 8 αλλά ο πατέρας τού κοριτσιού μού τά γύρισε, αλλά πού θά μού πάει αλλού θά σέ βολέψω! Αν εισαι κάποιο από τά ανήψια μου , πατήστε τό 9!
        Εέέέέέ, δέν ηθελα καί περισσότερα γιά νά μείνω κάγκελο, καί πατάω τό 9. Αν εισαι ο ανηψιός μου ο Λεωνίδας , πατήστε τό 10 ! . Καί επειδή εγώ ειμουνα ο ανηψιός της Λεωνίδας, επάτησα τό 10 !
--Καί τί ακούω;

--Αν θέλεις νά ρωτήσεις,γιά τό ταγάρι μέ τίς χυλοπίτες ,εχτές στό εστειλα, πήγαινε στό πρακτορείο νά τό πάρεις ! .Αν θέλεις τό λογαριασμό τήςΤράπεζας, γιά νά μού βάλλεις τά λεφτά , πάτησε τό 3 ! Πατάω λοιπόν καί εγώ τό 3! Αν θέλεις τίς Εθνικής πάτησε τό 4 ! Αν θέλεις τής Πειραιώς, πατήστε τό 5!

     -- Εγώ τά εχω χαμένα, από τήν τόση πρόοδο τής θειάς μου τής Μαρίτσας, καί συνεχίζω νά ακούω! Αν εισαι η νύφη μουν η η συμπεθέρα μου,τό τηλέφωνο ειναι χαλασμένο ! Πάρτε με τόν αλλο μήνα !Αν εισαι η κουμπάρα μου, πού εισαι μωρή καί χάθηκες ; Αν εισαι ο προκομένος ο ανδρας μου , εγώ στόλεγα , θά τό φάς τό κεφαλάκι σου! Αν εισαι ο δοσατζής ,αδικα εκανες τόν κόπο , γιατί δέν υπάρχει μία. Σέ προλαβε, η Εφορία Τήν πάτησες, γιαυτό μήν πατάς τίποτα ! Αν εισαι η κόρη μου, τό παιδί πώς ειναι μωρή; Αν ειναι καλά, πάτησε τό 1! Αν εχει πολύ πυρετό πάτησε τό 3!
               Τά εχω χαμένα καί επιμενω! Καί τό διαβολομηχάνημα συνεχιζει! Αν εισαι ο γυιός μου ο Παναγιώτης , ακόμα δέν τήν πήρα τήν σύνταξη ! Αν εισαι ο Βα σίλης, πώς πάνε οι δουλειές ??? Αν πάνε   ασχημα , πατήστε τό 2 .Αν τό εκλεισες τό μαγαζί , πατήστε τό 3! Θαυμάζω τήν πρόοδο , καί τήν προσαμογή τής θεια - Μαρίτσας στήν νέα τεχνολογία καί πατάω τό 8 .
              Εεεεεε   εκεί ειναι πού μού επεσε τό ακουστικό από τά χέρια . Βρέ , καί μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών η θειά - Μαρίτσα! Βρέ καί δουλειές τού ποδαριού η θειά -Μαρίτσα ;
-- Θυμήθηκα πώς εχω νά κάνω σεφτέ ,κάποιους μήνες ,εδωσα μία μούντζα στόν εαυτό μου ,καί ανεφώνησα! Μπράβο νέα τεχνολογία! Μπράβο θεία Μαρίτσα! Μέ επιασες πολύ αδιάβαστο! Μού εβαλες τά γυαλιά!
-- Μπράβο σου !!!

                           ΛΕΩΝΙΔΑΣ     ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ
   =========================================================================


   Α,,,ΠΑ,,,ΠΑ,,,ΠΑ
                  Κάθε Ευαγγελισμού , πηγαίνω στήν παρέλαση .Μού αρέσει . Πηγαίνω καί καμαρώνω τά φανταράκια μας τά στρατά μας , τό στήριγμα τού Εθνους μας . Πηγαίνω καί φρεσκάρω τήν μνήμη μου, γιατί κάποτε ειχα καί εγώ τήν τιμή καί τήν χαρά νά παρελάσω καμαρωτός καί κορδωτός , ντυμένος τήν στολή τού Ελληνα αεροπόρου . Δέν ημουνα πετάμενος, απλό σμηνιτάκι ημουνα , εκεί στήν παρέλαση ενοιωθα νά πετάω στόν ουρανό μαζί μέ τά πολεμικά μας αερολάνα . Από ενθουσιασμό καί από εθνική επαρση . Μαζί μέ τούς συναδέλφους μου , ολοι αρσενικοί καί ολοι ανδρες .
Εφέτος ομως τά πράγματα αλλαξαν . Ειδα ανάκατες μέ τούς φαντάρους καί πολλές φανταρίνες νά περνάνε μπροστά μου .Πολλές σάς λέω ! Πάρα πολλές . Παρα λίγο , μισοί καί μισές. Δέν λέω καλές ητανε , περιποιημένες , δροσερές , πασπαλισμένες ,μέ πούδρα στό μουτράκι τους , μέ τό κοκκινάδι τους , μέ τά σκουλαρίκια τους ,-- ψηλοτάκουνα δέν θυμάμαι, ποτέ δέν τηράω χαμηλά --καί μέ τήν κόμμωσή τους φουντωτή - φουντωτή , ετσι πού νά μήν χωράει μέσα στό καπέλο τους . Μά γαμώτο μου, δέν μού μοιάζανε ουτε γιά Σουλιώτισες , ουτε γιά Μανιάτισες , ετσι καθώς ητανε αφρατούλες γλυκές , μέ τά κρινοδάχτυλά τους, νά χαϊδεύουν καί νά σφίγγουν τό ντουφέκι τους. Ζήλεψα λιγάκι !! Ε ρέ καί νά ημουνα ντουφέκι σέ τέτοια τρυφερά χεράκια, τί καλά πού θά ητανε σκέφτηκα . Ξαφνιάστηκα στ΄αλήθεια , παραξενεύτηκα , καί τό αντρίκιο μου , καί τό πουριτανικό μου ενστικτο ξύπνησαν μέσα μου. Λαχαίνει βλέπεις , νά μήν ανήκω στούς εκσυχρονιστές καί τούς μοντέρνους σέ τέτοια πράγματα . Ειμαι από χωριό ελόγου μου , καί κρατάω ...πισινή από τά παλιά .
Καί πάνω εκεί , φαίνετε πώς παραμίλησα ! Πολλές γυναίκες ρέ παιδάκι μου!! . Πολλές γυναίκες . Ξεπάστρεψαν τούς ανδρες από τίς δημόσιες υπηρεσίες , τούς εξαφάνισαν από τούς οργανισμούς καί τίς τράπεζες . Κάνανε γιουρούσι στούς Οτέδες καί τίς Δεήδες καί ουλες τίς Τράπεζες. Κατακτήσανε καί παραμερήσανε τούς ανδρες , από ολα τά λεγόμενα ανδρικά επαγγέλματα καί οχι μόνο .Καί δέν ακούστηκε αχνα !!. Ενεκα τά ισια δικαιώματα . Αλλά καί στό στρατό στρατιωτίνες ;; Εεε οχι ρέ φίλε ! Πάει πολύ τό πράγμα ! Νά ησαντε γιατρίνες , νά ησαντε νοσοκόμες , νά ησαντε γραφιάδες , ας πάει στά κομάτια . Νά βάλω καί εγώ νερό στό κρασί μου . Αλλά στρατιωτίνες μέ ντουφέκι ;; Ελα Βαγγελίστρα μου, - πολύ μεγάλη η χάρη σου σήμερα - πές μου καί εσύ , σάν γυναίκα ,σάν μάνα πού εισαι , ειναι σωστό αυτό ;; Γυναίκα νά κρατάει ντουφέκι , νά σκοτώνει καί νά αφαιρεί ζωές , εκείνη πού ο θεός καί η φύση τήν εταξαν νά γίνεται μάνα , νά παιδοκομάει, νά φέρνει στόν κόσμο ζωές ;; Νά σημαδεύει μέ τό ντουφέκι της μάνα η ιδια, καί νά σκοτώνει τό παιδί μιάς αλλης μάνας ;; Μήπως θά ητανε καλίτερα , νά ειναι στό σπίτι της , στό βασίλειό της ,κοντά στήν αγία οικογένεια , οπως εσύ πρώτη καί   καλίτερη μάς εδίδαξες , καί νά μορφώνει , καί νά παρακολουθεί τό μεγάλωμα τών παιδιών της , καί νά αφήσει ολα τά δύσκολα στόν ανδρα;;
Γιατί πρέπει νά ειναι σύζυγος , καί μάνα , καί νοικοκυρά , καί εργαζόμενη , καί δέν ξέρω τί αλλο , τήν στιγμή πού τά καφενεία   ειναι γεμάτα από ανέργους , μπρατσωμένους ανδρες , γιατί εκείνη τούς επήρε τίς δουλειές τους ;; Ποιός κακός μπελάς τούς εβαλε ενα τόσο βαρύ φορτίο στίς πλάτες τους ;; καί ποίος θά τίς λυπηθεί γιά νά τίς ξεφορτώσει;; Μήπως η ..ισότητα , μήπως ο φεμινισμός;; Ανάθεμά τα !! Πώς ταιριάζουν ολα αυτά Βαγγελίστρα μου, πώς ταιριάζουν καί εγώ δέν καταλαβαίνω;; Ξήγα μου το αν μπορείς !!!
Αλλά αντί γιά τήν Βαγγελίστρα , μού απάντησε καί μού εξήγησε ο διπλανός μου , πού ακουγε τό παραμιλητό μου. Εεε μού λέει πατριώτη, παίρνουνε γυναίκες , γιατί δέν υπάρχουν ανδρες !!
Καί γιατί δέν υπάρχουνε ρέ πατριώτη , τόν ρώτησα !! Μήπως στερφέψανε οι γυναίκες ;; Οχι μού λέει δέν στερφέψανε , αλλά βολευτήκανε. Μέ τήν θεσούλα τους , τά σέα τους τά μέα τους ,ολα τά ωραία τους , καί δώθε πάνε οι αλλοι . Σιγά μήν κάτσουνε νά κάνουνε παιδιά , νά χαλάει η σιλουέτα τους καί νά πλένουνε κωλόπανα , Σκασίλα πού τήν εχουνε ! Κάνουνε ενα , ετσι γιά δείγμα , καί χάρη μάς κάνουνε γιατί τηράνε τήν επαγγελματική τους σταδιοδρομία . Γιαυτό λιγοστέψαμε σάν φυλή . Γιαυτό φαγοσποριάσαμε σάν λαός , γιαυτό γεράσαμε ολοι καί μάς γεροκομάνε οι Βουλγάρες καί οι Ρουμάνες . Γιαυτό σέ λίγο θά ειμαστε μισοί-μισοί μέ τούς Αλβανούς ,καί τούς Πακιστανούς μέσα στόν τόπο μας . Γιαυτό μιά ημέρα θά μάς κάνουνε μιά χαψιά οι Τούρκοι πού γεννοβολάνε σάν τίς κουνέλες . Γιαυτό δέν θά εχουμε αυριο , νά πάρουμε μία πεντάρα σύνταξη , αφού ολοι θά ειμαστε γεροχούφταλα καί συνταξιούχοι , καί τότε νά μού ειπείς ποιός θά δουλεύει γιά νά τρώμε εμείς .
   Γιατί πατριώτη-μού λέει- οι γυναίκες αλλάξανε πορεία . Δέν κάθονται νά κάνουνε παιδιά , οπως οι μανάδες μας , καί οι γιαγιάδες μας . Μάθανε οπως ολοι μας βέβαια ,στά μεγαλεία καί στήν καλοπέραση . Σάματις μού λέει οι ανδρες ειναι καλλίτεροι;; Ξέρεις πόσοι παίρνουνε δανεικά , γιά νά αγοράσουνε καινούργιο αυτοκίνητο;; Πόσες κυράδες γιά νά αλλάξουνε επιπλα , παρά γιά νά αναθρέψουνε ενα παιδί;; Μάθαμε ολοι στήν καλοπέραση καί στήν μάσα . Γιατί καί τό Κράτος - εδώ πού τά λέμε δέν βοηθάει , ουτε τίς λιγοστές πολύτεκνες φαμελειές καί μανάδες . Ουτε μία κάμαρα σπίτι νά χωθούνε μέσα, λές καί τό κάνει    επίτηδες , γιά νά τίς τιμωρήσει . Ουτε νηπιαγωγεία !! Ουτε παιδικούς σταθμούς ! Γιά νά καταλάβεις , εγώ ειμαι χωριάτης οπως καί εσύ ( πού μέ κατάλαβε ; ) καί οταν η γυναίκα μου εγέννησε τόν γυιό μου , τό Κράτος δέν μού εδωσε πεντάρα , ενώ οταν γέννησε η αγελάδα , μου εδωσε ενα σκασμό λεφτά . Γιαυτό σού λέω , καλίτερα νά τρέφεις μοσχαράκια παρά νά γεννάς παιδάκια!! . Γιατί ενα παιδί , γιά νά μεγαλώσει καί νά μορφωθεί , χρειάζονται πολλά εξοδα . Ενώ ενα μοσχαράκι , φύλλα από τήν μουριά καί νερό από τόν κορήτο !!    Τόση ωρα τόν ακουγα αμίλητος ,. Καλά τά λές πατριώτη , σά νά εχεις δίκηο αποκρίθηκα . Σκέφτομαι ολα αυτά , νά τά γράψω στούς ΑΡΚΑΔΙΚΟΥΣ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ . Νά τά διαβάσουν ολοι    ανδρες καί γυναίκες , στέρφες καί γαλάριες .    Νά τά διαβάσουν ολοι οι γραμματιζούμενοι καί οι βουλευτάδες . Νά καταλάβουν οτι η Ελλάδα χάνεται , γερνάει , καί νά ξυπνήσουνε , προτού ειναι αργά καί χαθούμε σάν λαός .

Νά κάτσεις στά αυγά σου -μού λέει - καί νά μήν σέ τρώει ο κώλος σου . Γιατί πατριώτη μου γιατί ; Γιά τό αντί πούχει δυό τρούπες . Γιατί ρέ κορόϊδο , αμα τά γράψεις εφτούνα , μαύρο φίδι καί κολοβό πού σέ εφαγε . Θά πέσουνε ολοι επάνω σου . Θά σέ ειπούνε εξυπνάκια , ιδιότροπο , αναρχικό , καί σίγουρα μαλάκα, ! Θά σέ βρίσουνε , θά σέ φτύσουνε , θά σέ ειπούνε μισογύνη , οτι δέν αγαπάς τίς γυναίκες . Οτι τίς προσβάλεις , οτι τούς αφαιρείς τά ατομικά τους δικαιώματα , οτι εισαι ρατσιστής , αντικοινωνικός , καί βάλε ! Γιά ολα εσύ θά φταίς κακαμοίρη μου , εσένα θά πετροβολήσουνε ολοι οι κουλτουριάρηδες , Αθηνών καί περιχώρων ,καί θά σέ κυνηγήσουνε μέχρι καί τού βοδιού τό κέρατο . Δέν θά εχεις πού νά σταθείς κακομοίρη μου . Γιαυτό σού λέω , τήρα τήν δουλειά σου , καί μήν σέ τρώει η μύτη σου . Δέν θά βγάλεις εσύ , τό φίδι από τήν τρούπα . Ενας κούκος δέν φέρνει τήν Ανοιξη . Ακου τόν Μήτσιο πού ειναι καί ...παθός !!

                Εκεί τό ξανασκέφτηκα . Σίγουρα ειχε δίκηο ο Μήτσιος , ο ...παθός . Αφήστε   πού καί εγώ δέν θέλω μπλεξίματα .   Αααα ,,,πά...πά,,,πά ! Αααα ,,,πά,,, πά ,,,πά ! Τί εχω νά πάθω ο καψερός , ετσι καί μέ πιάσουνε στό στόμα τους οι ΕΓΕς οι φεμινίστριες ντέ , δέν θά μέ ξεπλένει ο   Λούσιος μαζί μέ τόν    Λάδωνα . Γιαυτό καί εγώ δέν γράφω τίποτα !. Θά ακούσω τόν   Μήτσιο τόν .. παθό ....!!!

                                                     ΛΕΩΝΙΔΑΣ Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

                                  ΑΡΚ-- ΟΡΙΖ 5-3-2016
====================================================================


          Λεων. Ανδριανός :
ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ
                                                                                                                                              (μέ τά μάτια καί τήν θύμηση ενός μικρού παιδιού )

-- Από πολλές ημέρες οι μεγάλοι τό ελεγαν , καί τό ξαναέλεγαν . Ερχονται οι Γερμανοί, ερχονται οι Γερμανοί !! Τό ελεγαν φοβισμένοι , πανικόβλητοι , προβληματισμένοι! Εμείς τά μικρά παιδιά τότε δέν νογάγαμαι τί σήμαινε .... ερχονται οι Γερμανοί! Δέν ξέραμε καλά-καλά τί εισαντε οι Γερμανοί. Νομίζαμε οτι , μπορεί νά εισαντε καί...μουσαφίρηδες , καί γιά αυτό δέν μπορούσαμε νά εξηγήσουμε τόν φόβο τών μεγάλων.!! --Εκείνοι ηξεραν καί παραήξεραν καί η βιασύνη τους , καί η φροντίδα τους νά εξαφανίσουν κάποια πράματα, καί βέβαια τά κυνηγετικά οπλα ητανε δικαιολογημένη!!

-- Σάν τώρα θυμάμαι,τήν παραμονή τού ερχομού τους, δύο-τρείς αντρες εκεί μπροστά στό μπαλκόνι τού Θοδωρή τού Φουρλή, νά σηκώνουν μιά ζαλιά χλωρά πουρνάρια, καί νά σκεπάζουν μέ αυτά, ενα δίκανο τυλιγμένο μέ ενα πανί! Η νονά μου η Μούκενα, καί η θεία- Μαρίνη σταυροκοπιόσαντε, καί μέ δακρυσμένα μάτια τηράγανε τόν Αγιο-Λιά.

-- Τότε ο μπάρμπα-Λιάς ο Βασίλαρος τούς τράβηξε παράμερα, καί τό αυτί μου επιασε νά τούς λέει:: Μά καλά τί σόϊ κρύψιμο ειναι εφτούνο, μπροστά σέ τόσα γυναικόπαιδα!!

-- Εκείνοι τού εδωσαν δίκαιο,κατάλαβαν τό λάθος τους,καί σέ λίγο τό δίκανο αλλαξε θέση αγνωστη στούς πολλούς!

-- Τήν αλλη ημέρα, βούϊξε ο τόπος, οτι οι Γερμανοί θά ερχονταν από την στροφή τής Σύρνας. Ολη τήν ημέρα μικροί -μεγάλοι, τηράγαμε κατά τόν Κούμπλο μεριά, νά τούς ειδούμε νά ερχονται. Δέν μάς εκαναν ομως τήν χάρη,μέχρι πού νύχτωσε, καί κουρασμένα από τά παιχνίδια, πέσαμε γιά υπνο!

--Ξημερώνοντας, τό χωριό ητανε γεμάτο από Γερμανούς. Από πού ηρθανε, εγώ τουλάχιστον δέν κατάλαβα!!

--Γεμάτη η πλατεία από στρατιωτικά αυτοκίνητα, εκεί μπροστά τού Λεβέντη, στού Γαννάκου,

καί γύρω-γύρω από τό πεύκο , φίσκα από κάρα , πολλά κάρα , μέ τέσσερις μεγάλους τροχούς , φορτωμένα μέ διάφορα υλικά καί εφόδια , σκεπασμένα μέ κουκούλα πού τά εσερναν κάτι κόκκινα καί ψαριά μεγαλόσωμα , φαρδυκάπουλα καί χοντροπόδαρα μουλάρια , πού οι μεγάλοι τά ελεγαν....ουγγαρέζικα !! Αγριεμένες αγνωστες φάτσες , ξανθές , αγέλαστες , γυάλινα σκληρά γαλανά μάτια τών πάνοπλων στρατιωτών , ανάκατες μέ φοβισμένες γνωστές φάτσες τών χωριανών μας , συνέθεταν ενα παράξενο καί περίεργο σκηνικό στήν πλατεία μας . Βλοσυρά βλέμματα , κοφτά στρατιωτικά παραγγέλματα καί βέβαια ακαταλαβίστηκα . Τότε ολοι καταλάβαμε οτι οι Γερμανοί δέν εισαντε ... μουσαφίρηδες . Εισαντε κατακτητές καί μάλιστα σκληροί καί βάρβαροι . Ο δρόμος από τήν λάκκα τού Κορίθου ισιαμε τά Τομπρέϊκα , στήν δεξιά μεριά , ητανε βουναλάκια από χοντρό χαλίκι , πού ειχε απομείνει από τήν ατέλειωτη ακόμα χαλικόστρωση τού δρόμου ,λόγω τής κήρυξης τού πολέμου τού 1940 .
Τριζοβόλαγαν οι ρόδες τών κάρων πάνω στό χαλίκι , καθώς οι Γερμανοί μετακινούνταν, καί εμοιράζοντο στά επιταγμένα σπίτια τού χωριού! Στού Γιάννη τού Λυκόγιαννη - θυμάμαι - επρεπε νά μένουν οι αξιωματικοί , ενώ οι στρατιώτες εμοιράστηκαν από λίγοι σέ κάθε σπίτι. Στό δικό μας ηρθανε τρείς . Στό δίπατο τού Καμπανόγιαννη ,ειχανε τό ιατρείο τους καί κάποιες αλλες υπηρεσίες , γιατί μέ ανοιγμένη πάντα τήν πόρτα, καί τόν σκοπό ορθιο , αράδιζαν μέσα εξω , σάν τά μυρμήγκια στήν μυρμηγκοφωλιά. Στού Ηρακλή , καί στού Ηλία Παπαντωνίου , εκεί στό ισόγειο , επρεπε νά ειχανε πολεμικό υλικό , γιατί ειχανε αποθηκεύσει καί τά εφύλαγε σκοπός κάτι μεγάλα καί βαρειά ξυλοκιβώτια . Απέναντι καί ακριβώς από τήν τότε υπάρχουσα βρύση , ειχανε τά μαγειρεία τους , πού εμείς μικρά παιδιά μαζευόμαστε καί χαζεύαμε δύο δυνατές εστίες φωτιάς ( σάν γκαζιέρα) πού βράζανε τό συσίτιό τους σέ δύο μεγάλα καζάνια .

Κοντοστεκόμαστε, καί περιμέναμε πότε θά ....σιούραγαν τά καζάνια , γιά νά εισπνεύσουμε τήν οσμή τού φρεσκομαγειρεμένου ...ξυνού φαγητού καί νά ξεγελάσουμε τήν πείνα μας . Σήμερα μπορώ νά ερμηνεύσω οτι οι δυνατές φωτιές ητανε καυστήρες , καί τό ...σιούριγμα από τά καζάνια ητανε οι βαλβίδες από τίς χύτρες ταχύτητος . Στήν κεντρική πλατεία , εκεί στό λιτριβιό τού Γιαννάκου , ειχανε τόν εφοδιασμό τους σέ τρόφιμα , κυρίως σέ μεγάλες ποσότητες κονσέρβες . Στόν πέρα μαχαλά στά Μπαρμπαλιέϊκα, καί ακριβώς πάνω απο τά Κουρουνιωτέϊκα σπίτια , καί συγκεκριμένα στό χωράφι τού Κων. Γεωργαντά επρεπε νά ειχανε βάση πυρός . Πολυβόλα , πολλά πολυβόλα , καί γύρω-γύρω πεδίο ασκήσεων , οπου οι στρατιώτες ολη ημέρα σχεδόν , γυμνοί από τήν μέση καί πάνω ασκούνταν , τραγουδώντας ασταμάτητα καί μονότονα ενα εκνευριστικό ....ολαρία ολαρά, ολαρία ολαρά, καί δόστου ακόμα καί, ενα αλλο ..΄χαϊλί χαϊλό, χαϊλί χαϊλό.

-- Στήν σημερινή δεξαμενή ,εκεί στόν αγιο-Θανάση , μέσα στόν πυκνό λόγγο, εκαναν ασκήσεις μάχης μέ πραγματικά πυρά , κάθε πρωϊ 10-12 . Εμείς ακούγαμε τούς πυροβολισμούς , καί βλέπαμε πότε καπνούς καί πότε λάμψεις βλημάτων . Γράφω οτι εκαναν ασκήσεις με πραγματικά πυρά , γιατί μόλις ετελείωνε τό τουφεκίδι , οι στρατιώτες συντεταγμένοι επέρναγαν μέσα από τήν πλατεία , κουβαλώντας πότε ενα , πότε δύο , καλά σκεπασμένα φορεία , πού τά κατέβαζαν στό υπόγειο τών ιατρείων τους στού Καμπανόγιαννη . Οι μεγάλοι κούναγαν τό κεφάλι , καί σιγομουρμούριζαν οτι κουβαλάγανε νεκρούς η τραυματίες. Ενα αλλο σημείο μάζωξης , ητανε ο χώρος τού Αι-Γιάννη , μέσα στίς μουριές , οπου ειχανε εγκτασταθεί μαζί μέ τά πολλά αλογομουλαρά τους , τά οποία επιμελούντο καθημερινά ξυστρίζοντας τα μέ μεγάλη προσοχή.

Εμείς πιτσιρικάδες , θαυμάζαμε τά μεγαλόσωμα αλογομούλαρα καί μάλιστα ειχαμε πιάσει καί φιλίες μέ ενα μουλαρά , γιατί ητανε ο μόνος πού μάς εδινε ....αέρα καί μάς μίλαγε πού καί πού !! Εμείς βέβαια δέν καταλαβαίναμε τίποτα από οσα μάς ελεγε , αλλά τό γεγονός οτι εμοιαζε καταπληκτικά μέ ενα συγχωριανό μας τόν Βασίλη Παναγή Δρούλια , ξεθαρεύαμε , πιάναμε συζήτηση μαζί του καί σέ ..... απταιστα Γερμανικά τού λέγαμε Βασίλη Πανάη γαϊδούρι μουλάρι!! Κάνοντας συζήτηση κουφών , ετσι πού δέν καταλάβαινε τίποτα κανείς παρά μόνο εγέλαγε αυτός , εγέλάγαμε καί εμείς καί ειμαστε ολοι ....ευχαριστημένοι . Ενας αλλος ψηλός , ξανθός , ωραίος ανδρας , -γιατρός ελεγαν πώς ητανε - μάς εδινε πού καί πού, κρυφά-κρυφά από τούς αλλους καμιά καραμέλα . Οι μεγάλοι, τόν ξεχώριζαν γιά καλό ανθρωπο, καί ελεγαν οτι ητανε επιστρατευμέμος Αυστριακός , γιατί οι Αυστριακοί ειχανε τήν φήμη λιγότερο σκληρών από τούς Γερμανούς .

Αλλά μέχρι τώρα , εγραψα τί ελεγαν οι μεγάλοι . Δέν εγραψα τί εκαναν οι μεγάλοι . Οι μεγάλοι λοιπόν , οι ανδρες , κυκλοφορούσαν δειλά-δειλά στό χωριό , αλλά τό βράδυ τούς χάναμε !! Κρυβόσαντε από τόν φόβο τής επιστράτευσης , καί πολλοί δέν κοιμόσαντε στά σπίτια τους . Ο πατέρας μου , μαζί μέ κάποιους αλλους , κοιμότανε στό καλύβι-στρούγκα , τού εξαδέλφου του Αργ. Ανδριανού στού Σκάγιανη , μέρος δασώδες , δύσβατο καί αγνωστο στούς Γερμανούς, καί ενα λυκόσκυλο τόν Τραχήλη πού μύριζε τόν εχθρό από μακρυά, καί αρχιζε νά ουρλιάζει!!. -- -Κάθε τόσο , τούς πήγαιναν κρυφά ψωμί καί νερό , στόν μυστικό κρυψώνα τους. Εγώ , από κάτι μισόλογα πού ακουγα τό ειχα καταλάβει , καί μιά ημέρα τό ειπα στήν μάνα μου . Εκείνη εταράχθηκε , δέν τό περίμενε , καί μού ειπε νά τό βουλώσω , αν ηθελα τόν πατέρα μου ,καί εγώ τό βούλωσα , γιατί τόν ηθελα τόν πατέρα μου!! Κατά τήν διάρκεια τής Γερμανικής κατοχής, μαθαίναμε γιά βαρβαρότητες καί σκοτωμούς ανά τήν Ελλάδα , καί ιδιαίτερη μού ειχε κάνει εντύπωση ,γιά τήν σφαγη στόν νομό Λακωνίας . Ενα τραγικό , καί συνάμα ηρωϊκό γεγονός εγινε καί στό γειτονικό μας χωριό τά Καλυβάκια .-- Σέ μία συμπλοκή μεταξύ Γερμανών καί ενόπλων ανδρών τής Εθνικής μας Αντίστασης σκοτώθηκαν 3-4 Γερμανοί. Οι υπόλοιποι , καί σέ αντίποινα , μπήκαν στό χωριό , καί εκαψαν κάποια σπίτια , ενώ εμείς βλέπαμε τόν καπνό από τό ...παρατηρητήριο τήν τζαμαρία τού Ηρακ. Παπαντωνίου .

              -- Κάθε αρχή ομως εχει καί τέλος, καί κάποια ημέρα οι Γερμανοί , εδειχναν ανήσυχοι . Μάζεψαν βιαστικά τά υπάρχοντά τους , τά φόρτωσαν στά μεγάλα κάρα , καί εμείς περιμέναμε νά τούς ειδούμε νά ξεκουμπίζονται . Πάλι ομως δέν μάς εκαναν τήν χάρη , γιατί εφυγαν νύχτα ετσι οπως ηρθαν. Εγώ τουλάχιστον , τούς υποδέχθηκα καί τούς αποχαιρέτησα κοιμώμενος !! Επρεπε νά ητανε τέλος τής Ανοιξης τού 1944 τότε πού ξεκουμπιστήκανε . Αρκετά χρόνια από τότε , η μνήμη μου φαίνεται δέν μέ πρόδωσε !!!
                 ΚΛΕΙΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ μου, βυθίζομαι στή σκέψη , καί σάν ταινία τού σινεμά , περνάνε αυτά τά γεγονότα από μπροστά μου , σάν νά ειναι σήμερα , σάν νά ειναι τώρα!!
                     ΑΝΟΙΓΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ μου , καί βλέπω τήν σημερινή ευχάριστη πραγματικότητα . Βλέπω τήν πλατεία μας , γεμάτη από ξέγνοιαστους συγχωριανούς μας νά αστειεύονται , νά γελάνε , καί νά χορεύουν στόν ιδιο χώρο, πού μόλυναν μέ τήν παρουσία τους οι βάρβαροι απόγονοι τών Ουννων. Θέλω , προσπαθώ , αλλά δέν ξέρω , πώς νά δώσω νά καταλάβουν τήν αξία τού υπέροχου αγαθού , τού αισθήματος τής λευτεριάς καί τής Εθνικής ασφάλειας , σέ οσους νεωτέρους μου , ειχανε τήν ευτυχία νά μήν ζήσουν αυτή τήν πολύ ασχημη καί κακή εμπειρία . !!Πώς νά γίνει μπορετό , νά τούς κάνω νά νοιώσουν τό υπέροχο αυτό θείο δώρο ???    Πώς νά τούς πείσω οτι ειναι ανάγκη , σάν πατριώτες καί σάν Ελληνικός λαός νά ειδούμε ....ψηλά καί μπροστά !! Νά ανέβουμε , νά παραμερίσουμε τά μικρά τά ασήμαντα, καί νά εκτιμήσουμε τά σπουδαία καί τά μεγάλα ???
   Πώς νά γίνει εεε !! Πώς !!

         ΛΕΩΝΙΔΑΣ   Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ
( πρωτοδημοσιεύτηκε στήν εφημερίδα τά ΝΕΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ τόν Ιούλιο τού 2005 )
418

===================================================================

                                        Ο   ΘΕΟΣ ΝΑ   ΔΟΚΙ ...!!!
Μιά χριστουγεννιάτικη κάρτα , βρέθηκε στά χέρια μου , σκαλίζοντας - κατά τό συνήθειό μου - τήν ιστορία , μιά Κυριακή στό Μοναστηράκι . Από εκείνες τίς παλιές τίς ρομαντικές    , πού η κάθε τους παράσταση , εκρυβε καί ενα καϋμό , ειχε καί ενα ξεχωριστό νόημα .Δυό χελιδόνια , πού κρατούσανε στήν μύτη τους δύο χρυσά στέφανα , καί από κάτω ενα ομορφο νεαρό ζευγάρι , σέ μιά πολύ τρυφερή στάση !! Νά βλέπει ο ενας   τόν αλλονε στά μάτια !! Μέ μιά γλύκα καί μιά στοργή , πού εκανε νά σού στέκεται ενας κόμπος στό λαιμό . Καί γύρω-γύρω , ασπρα , κόκκινα τριαντάφυλλα . Πολλά τριαντάφυλλα . Κλασικό τό θέμα , θά ελεγε κάποιος γιά τήν εποχή του . Ναί ετσι ητανε !! Μόνο , πού η ταυτότητα , η ψυχή , καί τό νόημα αυτής τής ευχετήριας κιτρινισμένης κάρτας , ητανε στό πίσω μέρος της .Εκεί στό κιτρινισμένο χαρτί , πού κάτι ....ορνιθοσκαλίσματα , αφήνανε τόν ψυχισμό τού αποστολέα , νά ξεχυθεί καί νά εκφράσει τόν καϋμό του !! . Χρόνια πολλά γιανούλα μου , χρόνια πολά ..τσιουπάρα μου - εγραφε -καί εγώ ...περκαλάου τόν θεό , νισάφι πιά τριαντάρισες , νά λυπηθεί τήν ...αρφάνεια σου , καί νά δόκι τού χρόνοιυ στό σπίτι σου , μέ ενα καλό παιδί .Ο μήτσιος τού μυλωνά τήν πήρε τήν στραβέγκλο , πού δέν τού   αρεσες εσύ , κορίτσι πράμα , σάν τήν φράπα . Δέν πηράζη τσιούπα μου , εχει ο θεός .Μάθε ο γιωργής ταχειά θά πάει στή δημητσάνα καί θά σού στείλω τό θέλημα ....!!!
   Δέν κάνω θέμα , αυτή τήν κιτρινισμένη κάρτα , επειδή ητανε τής δεκαετίας τού 1950-60. Δέν κάνω θέμα , αυτή τήν κιτρινισμένη κάρτα , επειδή ο γιωργής θά πήγαινε στήν Δημητσάνα . Τό κάνω γιά νά ψηλαφίσω , καί νά υποκλιθώ , μπροστά στήν αγωνία , στήν εννοια , στόν πόνο , καί στήν αβεβαιότητα , πού σιγότρωγε τά σωθικά τής χήρας μάνας γιά τήν τύχη , καί τήν αποκατάσταση τής ...τσιουπάρας της τής Γιαννούλας --, πού τριαντάρισε -- μέ ενα καλό παιδί , καί τό στέριωμα στό δικό της τό σπίτι. Τήν πίστη της καί τήν ευχή της , καί τό ...περκάλισμα τής αγράμματης καί απλοϊκής αυτής γυναικούλας στό θεό , νά λυπηθεί τήν ..αρφάνεια καί νά δόκι γιά τήν Γιαννούλα τήν τσιουπάρα της .
Αλλες εποχές , πονεμένες , πικρές εποχές , αλλα συναισθήματα !! Σήμερα οι Γιαννούλες , δέν δίνουν καί πολύ σημασία , καί δέν αφρουγκάζονται , καί ουτε συμμερίζονται , τίς ευχές , τίς εννοιες , τήν αγωνία , καί τόν πόνο τής μάννας . Ουτε καρτερούνε ο θεός νά ...δόκι !! Ψάχνουν μόνες τους , τραβάνε τόν δικό τους τό δρόμο -- καί καλά κάνουνε -- καί οπου τό βγάλει η ακρη . Ομολογώ συγκινήθηκα . Ευχήθηκα , καί ελπίζω ο καλός θεός , νά συγκινήθηκε καί αυτός ,από τόν πόνο καί τίς ευχές τής μάνας καί νά ...εδοκε γιατί νά μήν εδοκε , καί γιά τήν ορφανή Γιαννούλα , πού τριαντάρισε , καί πού λογικά σήμερα , θά πρέπει νά ειναι μητέρα καί γιαγιά !! Τρανοί κρυφοί , απλοϊκοί ανθρώπινοι Γορτυνιακοί καϋμοί , τής δεκαετίας τού 1950-60 Καλά Χριστούγεννα πατριώτες , καί ο θεός νά δόκι   καί γιά εμάς ..!!!
                                           ΛΕΩΝΙΔΑΣ Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ
   ( δημοσιεύτηκε στά ΝΕΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ τόν φλεβάρη τού 1998 )


                Τή υπερμάχω στρατηγώ...!!!
Τελειώνοντας οι απόκριες, καί κοντά τέτοιες ημέρες, ζυγώνανε οι χαιρετισμοί. Μύριζε ανοιξη. Μύριζε Πάσχα. Καί κάθε Παρασκευή γιόμιζε ο Αγιο-Λιάς από χωριανούς καί ξενητεμένους. Καί εννοιωθες ευχάριστα. Καί ητανε ομορφα. Κάτι τό αλλοιώτικο, καθώς τό σούρουπο ακουγες τίς πόρτες τών σπιτιών νά αμπαρώνουν, καί νά γεμίζουν οι δρόμοι από γυναικόπαιδα. Οι μεγάλοι μέ τά μπαστούνια τους, καί οι μικροί μέ τά λαδοφάναρα στά χέρια, νά φωτίζουν τήν στράτα, καί ολοι μαζί νά πορεύονται στήν εκκλησία.
- Τή υπερμάχω στρατηγώ !!
-Μέ τήν σύνοψη στά χέρια οι νέοι, μέ τίς καρεκλίτσες τους οι μεγάλοι, ολοι στή φιλόξενη καί ζεστή εκκλησιά μας. Ροβολάγανε τά Μπαρμπαλιέϊκα, καί γιόμιζε η Πόστενη. Ανηφορίζανε τά Κονιαρέϊκα, αλλοι από Αγιάννη, καί αλλοι από τό ...χαλικωτό περικοπά. Χαρούμενες φωνές, ανάκατες μέ τό βαρυεστημένο καί βραχνιασμένο γαύγισμα τών σκυλιών, παρέα μέ τά βελάσματα τών αρνιών, πού ψάχνανε νά βρούνε τίς μανάδες τους, γιά νά βυζάξουνε , καθώς γύριζαν στό μαντρί, σκέτη φυσική χορωδία. Δίνανε μιά μυστηριώδη γλυκειά εικόνα, στήν θεϊκή ανοιξιάτικη βραδυά!
-Τή υπερμάχω στρατηγώ !!

Σταυροκοπιότανε οι μεγάλοι, καί κάναμε χάζι τά μικρά καί πηλαλάγαμε γύρω-τρογύρω στό τουράκι. Τό ειχαμε γιά πανηγύρι. Πιστεύαμε οτι αυτό ητανε ολο. Εκεί τελείωναν οι χαιρετισμοί. Εκεί τελείωναν ολα !! Αμ δέ πού ητανε ετσι !!
-Τή υερμάχω στρατηγώ !!

-Αργότερα, διαβάζοντας καί μαθαίνοντας τήν ιστορία καί τό βαθύτερο νόημα τών χαιρετισμών ,εννοιωσα αλλόκοτα συναισθήματα. Καί η επιθυμία μου νά βρεθώ εκεί, εκεί οπου πρωτακούστηκε ο υπέροχος αυτός υμνος, εγινε σκοπός μου. Η επιθυμία μου νά ακούσω τό ... τή υπερμάχω στρατηγώ στόν φυσικό του χώρο, μού εγινε ανάγκη. Τό ονειρο νά διαβώ τήν πόρτα τής Αγια-Σοφιάς μέ βασάνιζε. Δέν κρατιόμουνα!! Ωσπου μιά ημέρα, ημέρα ευλογημένη, δέν αντεξα. Πήρα τήν βαλίτσα μου, καί βρέθηκα στήν Πόλη. Τήν Κωνσταντινούπολη ! Στά αλήθεια, καί οχι στά παραμύθια. Τά τείχη της, ορθια επιβλητικά, οπως τότε , δέν μέ εμπόδισαν νά περάσω. Ειχανε προηγηθεί οι βάρβαροι. Χωρίς υπερασπιστές! Βουβά! Χορταριασμένα, νά μαρτυράνε τήν δόξα τού Βυζαντίου!! Πέρασα απο τήν Κερκόπορτα. Ρίγη συκίνησης μέ κυρίευσαν. Πατώντας τόν χώρο τής Αγια-Σοφιάς ,τά πόδια μου, μόλις καί μέ κράτησαν ορθιο. Κρατήθηκα νά μήν σωριαστώ! Επιβλητικός ο ογκος της, μέ μιά σπάνια αρμονία. Μόνη παραφωνία,οι πανύψηλοι Τούρκικοι μιναρέδες, πού προσπαθούνε νά κλέψουνε κάτι από τυή ομορφιά της. Από τόν φόβο τών φυλάκων, δέν εσκυψα νά φιλήσω τό κατώφλι της. Τό εκανα ομως αργότερα, καί κρυφά , φιλώντας τούς τοίχους της, οταν σιγουρεύτηκα οτι δέν μέ επαρακολουθούσε τό αγριο μάτι τού Τούρκου φύλακα. Στάθηκα στό βήμα τών αυτοκρατόρων, καί ακουσα καθαρά τόν Ιουστινιανό νά λέει...νενίκηκά σε Σολομών !! Περιδιάβηκα τόν χώρο, καί μιά καί δυό καί τρείς φορές , καί δέν θυμάμαι τό πόσες αλλες! Εστάθηκα στήν ωραία πύλη, πάτησα τό ψηφιδωτό πού εστεκαν καί εστέφοντο οι αυτοκράτορες! Χάϊδεψα μέ τό βλέμμα μου, τόν δικέφαλο, αγγιξα τόν θρόνο τού αυτοκράτορα!! Νομίζω ητανε καί αυτός εκεί!! Μέ τήν κουστωδία του, μεγαλοπρεπής, μέ τήν χρυσοποίκηλτη φορεσιά, του καί τήν πορφύρα του!! Χάζεψα τήν μεγαλοπρέπεια τού ναού. Δέν χορταίνεται, δέν τήν χόρτασα !! Ανεβαίνοντας τά φαρδειά πλατύσκαλα τού γυναικωνίτη, συνάντησα τήν κουστωδία τών στρατιωτών, πού κατέβαιναν τρέχοντας. Παραμέρισα νά περάσουν,ακούγοντας τό ποδοβολητό τους!! Από εδώ, ακούς καλύτερα τήν ψαλμωδία, καί βλέπεις τόν Πατριαρχικό θρόνο!! Γύριζα καί ξαναγύριζα, δέν πίστευα στά δακρυσμένα μάτια μου. Ενα ρίγος στό κορμί μου, ενας πόνος στήν ψυχή μου.
- Τή υπερμάχω στρατηγώ !!
-Στάθηκα σέ μιά γωνία τού πελώριου ναού, ακούμπησα τήν πλάτη μου στόν τοίχο γιά νά φυλάξω τά νώτα μου,από κανένα κακό αυτί , καί βλέποντας μπροστά μου, βρήκα τό θάρρος καί τόλμησα!! Καί τά χείλη μου, ψιθυριστά καί τρεμάμενα εψαλαν ::
-Τή υπερμάχω στρατηγώ....!! καί μιά, καί δυό φορές! Κυφοψέλνοντας , κοίταξα ψηλά τόν ασβεστωμένο από βέβηλα χέρια Παντοκράτορα, καί μέσα στήν θαμπάδα του,νόμισα πώς τόν ειδα. Γλυκός, ωραίος, ηρεμος!! Καί φαίνεται πώς μέ ακουσε, καί ψάλαμε μαζί!!
-ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ ΣΤΡΑΤΗΓΩ ΤΑ ΝΙΚΗΤΗΡΙΑ ...!!!

ΛΕΩΝΙΔΑΣ Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ
andrianosleonidas.blogspot.com
( επρωτοδημοσιεύτηκε στά ΝΕΑ τού ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ )

ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΑΧΑ ΤΙ ΠΑΘΑΜΕ...;;

Οφειλόμενη τιμή, από τούς μικρούς πρός τούς μεγαλύτερους - θά συμφωνείτε - πιστεύω, ειναι ο σεβασμός!! Ειναι η αναγνώριση τών κόπων καί θυσιών, τού πατέρα καί τής μάνας. Ειναι, η τιμή στήν σεβάσμια μορφή τού παππού καί τής γιαγιάς! Τού νονού, καί τής νονάς! Ειναι η εκφραση ευγνωμοσύνης,τού μαθητή στόν δάσκαλο! Ειναι η υπόκλιση τών πάνρων, μπροστά στά ασπρα μαλιά! Ειναι ο σεβασμός στά σύμβολα, θρησκευτικά η εθνικά! Ειναι ακομα, ο σεβασμός, ο σεβασμός τών πιστών, στόν εκπρόσωπο, τής θρησκείας, καί τής εκκλησίας, τόν κλήρο, καί πιό απλά καί συγκεκριμένα, στόν παπά τού χωριού μας, η τής ενορίας μας. Ειναι ο αγραφος νόμος,σέ μιά κοινωνία πού θέλει νά σέβεται τόν εαυτό της,σέ μιά κοινωνία πού προσδοκά από τήν αγωγή τών πολιτών της, σέ μιά ηρεμη καί αδιατάραχτη πορεία, καί κοινωνική συνοχή!

-- Ο σεβασμός αυτός, πρέπει νά εκδηλώνεται σέ κάθε στιγμή,καί σέ κάθε περίπτωση, γιατί μέ τήν εφαρμογή του, τιμώνται καί οι δύο πλευρές. Ο τιμώμενος, σεβαστό πρόσωπο, αλλά καί ο τιμών, πού δείχνει τό ενάρετο ηθος του, καί τήν καλή ανατροφή του. Αλλωστε ο σεβασμός, δέν στοιχίζει τίποτα, φτάνει νά ειναι περίσευμα ψυχής. Αντίθετα ανεβάζει στήν εκτίμηση τών αλλων, καί τόν ενα, καί τόν αλλο. Λυούμαι ομως, πού εδώ πρέπει νά ειπώ, οτι δυστυχώς, η ωραία καί ομορφη αυτή αρετή τού σεβασμού, στ'ίς ημέρες μας, περνάει μία κρίση, καί κάπου κινδυνεύει νά χαθεί, μέσα στά ισοπεδοτικά μονοπάτια, τών μοντέρνων αντιλήψεων. Εχει τελείως ατονήσει, καί οι υπόχρεοι σέ τούτο, μιά μικρή η μεγάλη μερίδα τής κοινωνίας μας, φαίνεται νά εχουν ξεχάσει αυτή τους τήν υποχρέωση.

-- Ετσι γινόμαστε πολλές φορές, μάρτυρες ασχημης καί κακής συμπεριφοράς, αυθάδειας, καί περιφρόνησις, κάποιων ανάγωγων ατόμων, απέναντι σέ τιμημένα πρόσωπα, οπως γονείς, παπούδες, ιερείς, γέροντες, γυναίκες, αναπήρους, δασκάλους κ.λ.π. Παρατηρούμε μιά εξοργιστική ισοπέδωση τών πάντων, μιά προκλητική, καί κακή συμπεριφορά πού κανένα δέν αφήνει ανενόχλητο. Η απρεπής και ανάγωγη αυτή συμπεριφορά, αποτελεί στίγμα, τής πολιτιστικής στάθμης, στήν κάθε κοινωνία. Κάνοντας μία σύγκριση, τής σημερινής κοινωνίας, μέ αλλες, παλαιότερες, δέν μπορώ παρά νά επισημάνω, τίς μεγγάλες διαφορές πού υπάρχουν.

-- Παιδόπουλα θυμάμαι, ειχαμε σφραγίσει τήν παιδική μας αθωότητα, μέ τήν συμβουλή, καί προτροπή τού δάσκαλου. Τίμα τόν πατέρα σου καί τήν μάνα σου, ελεγε καί ξανάλεγε ο μακαρίτης ο μπάρμπα-Θοδωρής . Θυθμάμαι, πού δέν τολμούσαμε νά...αντιμιλήσουμε,στόν μεγαλύτερο, καί ακόμα μέ πόση ευλάβεια, καί σεβασμό τούς αντιμετωπίζαμε!

-- Τήν μητέρα, τόν πατέρα, τόν παπού, τήν γιαγιά, τούς θείους, τπούς δασκάλους, ακόμα καί τούς γείτονες, καί κάθε μεγαλύτερο, καί με πόση προθυμία, τρέχαμε νά τούς εξυπηρετήσουμε, σέ κάθε τους ανάγκη. Πώς νά ξεχάσω τίς γιορτές τών Χριστουγένων, τού Πάσχα, πού πρίν από τήν...μεταλαβιά, σπεύδαμε νά φιλήσουμε τό χέρι τους, γιά νά δεχθούμε τήν ευχή τους! Αλλά καί ο παππάς, ο παπούλης τού χωριού μας, εκείνος, καί εκείνος, ητανε πού λάβαινε τά περισσότερα χειροφιλήματα. Καί οταν τύχαινε, νά βρεθεί στόν δρόμο, μπροστά σέ ενα τσούρμο παιδιά, μέ υπομονή στεκότανε ο μακαρίτης ο παπα-Γιάννης από τά Μπαρμπαλιέϊκα, καί αργότερτα ο παπα-Γαϊτανάκης, μέ υπομονή, λέω στεκόντανε, γιά νά δεχθούν τό χειροφίλημα από ολους εμάς, καί δέν ητανε λίγες οι φορές, πού από τήν βιασύνη μας, καί τόν ...σεβασμό μας τούς κολάγαμε καί καμμιά ...μίξα στό χέρι.

Σημερα αυτή η εκφραση σεβασμού, θεωρείται ξεπερασμένη, καί εχει παραχωρήσει τήν θέση της, σέ μιά αδιαφορία, σέ μιά ψυχρότητα, σέ μιά αυθάδεια, καί δέν ειναι λίγοι εκείνοι, πού διακωμωδούν, καί χλευάζουν τέτοιες εκδηλώσεις σεβασμού. Τό βαθύτατο τούτο δείγμα σεβασμού, - τό χειροφίλημα - πού βασιλείς καί αρχοντες, μεγάλες φυσιογνωμίες τού κόσμου,προσφέρουν γονατιστοί κασί ταπεινά στήν μητέρα τους, εχει πέσει σέ ανυποληψία, καί εχει αντικατασταθεί μέ ενα...γειά χαρά, ετσι οπως χαιρετιούνται στόν δρόμο, δύο τελείως αγνωστοι μεταξύ τους. Β΄λέποντας, καί εκτιμώντας, τήνσκληρή αυτή πραγματικότητα, δέν μπορώ παρά νά δείξω καί εγώ μέ τήν σειρά μου, μιά αντίδραση, καί μιά ...ασέβεια στήν σημερινή μοντέρνα κοινωνία, καί από τά χείλη μου, ξεφεύγει η απορία:

-- Εεεε, λοιπόν, καί εμείς τάχα τί πάθαμε, πού δείξαμε τόν οφειλόμενο αλλωστε σεβασμό μας, πρός τούς μεγαλύτερους, φιλώντας τό αγιο τους τό χέρι !!

-- Τό χέρι τού πατέρα, καί τής μάνας !!!

ΛΕΩΝΙΔΑΣ Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

andrianosleonidas.blogspot.com

Λεωνίδας Ανδριανός

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου