Λεων. Ανδριανός Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ...ΕΛΛΗΝΙΚΗ +ΜΙΑ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΣΟΥ + ΝΕΕ ΚΑΙ ΝΕΑ + ΤΣΟΠΑΝΑΚΟΣ ΚΑΙ ΜΑΛΑΜΩ + ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ ΣΤΡΑΤΗΓΩ +

•            

                                                                                                         

  

       

                          

             ΜΙΑ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΣΟΥ !!!

  Η  θύμηση  εχει  ρίζες  βαθειές.  Καί  καλά  πού  τίς  εχει.  Γιά  νά  κρατήσει  ορθιο  τό  εθνικό  μας  δένδρο.  Τό εθνος  μας.  Γιά  νά  μάς  θυμίζει,  οτι  πρέπει  νά  αγρυπνούμε.  Γιά  νά  μάς θυμίζει  τό  χρέος  μας  απεναντί  του, καί  τόν  σεβασμό  τών  νεκρών  μας.  Γιά  νά  μάς  θυμίζει  τήν  ενδοξη, αλλά  καί  τήν  δύσκολη  πορεία  του,  στό  διάβα  τών  αιώνων,  αλλά  καί  τίς  υποπτες  καί  πονηρές  ημέρες  πού  περνάει  ο  τόπος  μας,  βλέποντας  τά  κοφτερά  δόντια  φίλων  γειτόνων  μας  αλλά  καί....συμάχων  μας.Ταχειά  ημέρα  γιορτινή ! Ταχειά  ημέρα  εθνική ! Ταχειά  25 Μαρτίου,  οπου  γιορτάζει  η  Παναγιά  μαζί  μέ  τήν  πατρίδα.  Βγάλε  τήν  ενδοξη  τήν  γαλανόλευκη,  μέσα  από  τήν  κασέλα  σου !Τήν  ωραία  Ελληνική  σημαία  μας ! Τήν  τόσο  γλυκειά  καί  ομορφη !  Καί  κρέμασέ  την  στό  μπαλκόνι  σου.  Νά  τήν  λούσει  ο  Μαρτιάτικος  ηλιος!  Νά  τήν  κυματίσει ο  πελαγίσιος  ανοιξιάτικος  αγέρας.  Τής  λευτεριάς  καί  τής  αντρειοσύνης.  Τής  εθνικής  μας περηφάνειας. Γιά  νά  γίνει  ακόμα  πιό  ωραία . Γιά  νά  γίνει  πιότερο  ομορφη.  Λουσμένη  στό  φώς, στόν  ηλιο  τόν  Ελληνικό.  Ετσι  πού  τής  ταιριάζει.  Ετσι  πού  τής  αξίζει!  Καί  σέ  στάση  προσοχής ατένισέ  την  μέ  τά  μάτια  τής  ψυχής  περισότερο. Αναλογίσου  τόν  συμβολισμό  της !Γιατί  τούτο  τό  ιερό  πανί  τό  γαλανό  καί  τ' ασπρο, συμπυκνώνει  εθνικούς  αγώνες, εθνικές  προσδοκίες, εθνικά  οράματα, εθνικές  θυσίες  εθνικές  συμφορές  πόνους  καί  δάκρυα  εθνικές  δάφνες  καί  πικροδάφνες.  Καί  υστερα  μέ  σεβασμό ! Καί  υστερα  μέ  ευλάβεια! Κάνε  τήν  υποστολή  της  από  τό  κοντάρι  της ,μά  οχι  από  τήν  ψυχή  σου.  Μέ  περισσή  ευλάβεια  μαζί  καί  σεβασμό,  δίπλωσέ  τηνε, φίλησέ  τηνε,  καί  απόθεσέ  τηνε, μέσα  στίς  μοσχομύριστες  λεβάντες  γέννημα  καί  φύτρωμα  τής  ελεύθερης  Ελληνικής  μας  γής  Τής  ποτισμένης  από  αιμα  Ελληνικό ,από αιμα  ηρωίκό !  Καί  ξόρκισε  τά  αθλια  εκείνα  υποκείμενα  μέ  τήν  μαυρόψυχή  τους  οπου  αντάμα  μέ  τόν  διεστραμένο  νού  τους,  τολμάνε  νά  προσβάλουν  νά  μαγαρίζουν, νά  καίνε  καί  νά  ταπεινώνουν  τήν  εθνική  μας  ψυχή !

                      ΛΕΩΝΙΔΑΣ  Η.  ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

              andrianosleonidas.blogspot.com

********************************************

 

 

Η τούρκικη σημαία είναι ……     Ελληνική

 Γράφει ο ΛΕΩΝ.   Η  .  ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

Το 657π.Χ, ο Βύζας βασιλεύς των Μεγάρων, επικεφαλής μιας μεγάλης ομάδας αποικιστών, φθάνει στα στενά του Βοσπόρου και χτίζει μια πόλη, που προς τιμήν του παίρνει το όνομα Βυζάντιο.

Το Βυζάντιο θωρακίζεται από ισχυρά τείχη με είκοσι επτά πύργους. Κατά την παράδοση, στο χτίσιμο των τειχών βοηθούν και οι θεοί Απόλλωνας και Ποσειδώνας και για τούτο τα τείχη ονομάζονται  « θεόκτιστα».

Η πρόοδος και ο πλούτος, που προέρχονται κυρίως από τους φόρους που εισπράττει από την διέλευση των πλοίων από τα στενά του Βοσπόρου, αλλά και από την επιρροή που εξασφαλίζει από τις γειτονικές χώρες, κάνουν το Βυζάντιο πόλο έλξης.

Τη φήμη και τον πλούτο του, αλλά , κυρίως, την γεωγραφική του θέση, ζηλεύει ο βασιλεύς της Μακεδονίας Φίλιππος ο Β’, ο πατέρας του Μ. Αλεξάνδρου, ο οποίος αποφασίζει και την υποδούλωση του.

Έτσι, το 341π.Χ εκστρατεύει εναντίον του Βυζαντίου. Μια νύχτα, ο Μακεδονικός στρατός, επωφελούμενος και από την βαριά  συννεφιά που επικρατεί, ετοιμάζεται για αιφνιδιαστική επίθεση. Την κρίσιμη όμως στιγμή, τα βαριά σύννεφα παραμερίζουν και προβάλλει ζωντανό και δυνατό το φως της Σελήνης, προδίδοντας έτσι τις θέσεις και τις προθέσεις του Μακεδονικού στρατού. Οι Βυζαντινοί, βοηθούμενοι και από τους συμμάχους τους Αθηναίους και Ροδίτες, περνάνε στην αντεπίθεση και κατατροπώνουν τον στρατό του Φιλίππου.

Το γεγονός αυτό, θεωρήθηκε, και δικαίως, από τους Βυζαντινούς, σαν επέμβαση των θεών και για τούτο ανακηρύσσουν τη θεά Εκάτη προστάτιδα του Βυζαντίου, ενώ μαζί της τιμάται και η Άρτεμις, ως κατ’ εξοχήν σεληνιακή θεότητα.

Προς ανάμνηση του σημαντικού αυτού γεγονότος, αλλά και προς τιμή των δύο αυτών προστάτιδων πλέον θεών, οι Βυζαντινοί κόβουν χιλιάδες νομίσματα, με την όρθια λευκή ημισέληνο και το επίσης λευκό εξάκτινο, κατ’ εξοχήν ελληνικό αστέρι, που κοσμούν μέχρι σήμερα τα μουσεία μας.

Το αστέρι αυτό έχει να κάνει με την θεότητα Αφροδίτη και την σχέση της με την Σελήνη και τον αγαπημένο της Φαέθοντα, «τον αποστράπτοτα  αστέρα της πρωίας και της Εσπέρας».

Αλλά ένα τέτοιο γεγονός, εθεωρήθη τόσο σπουδαίο, ώστε οι Βυζαντινοί αποφασίζουν και καθιερώνουν , εκ του λόγου τούτου, και την επίσημη σημαία του κράτους τους.

Η σημαία αυτή αποτελείται από ένα κόκκινο πανί , επί του οποίου απεικονίζεται  η όρθια λευκή ημισέληνος, καθώς και το επίσης λευκό εξάκτινο, αστέρι, ακριβώς δηλαδή αυτό που σήμερα είναι η επίσημη τούρκικη σημαία , και η οποία διατηρήθηκε μέχρι το τέλος της βασιλείας του Κωνσταντίνου.

Ζούμε, όμως, στην εποχή, που δυστυχώς ο θρησκευτικός φανατισμός, δεν αφήνει ήσυχο ούτε και σέβεται, το ιερό αυτό σύμβολο των Ελλήνων. Έτσι, η βυζαντινή ημισέληνος στρέφεται προς τα κάτω και απάνω της στηρίζεται ο άσπρος σταυρός με το χριστιανικό μονόγραμμα.

Γύρω στο 1057, το σύμβολο της ημισελήνου κάνει την επανεμφάνισή του σε ένα νόμισμα, όπου απεικονίζεται η ημισέληνος με το αστέρι πάνω σε ασπίδα. Αρκετά χρόνια αργότερα, περί το 1300, ο ιδρυτής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Οσμάν, σε μια στρατιωτική επίθεσή του καταλαμβάνει ένα βυζαντινό φρούριο και αιχμαλωτίζει τον Έλληνα φρούραρχο, ονόματι Κόσσυφο. Ο Οσμάν, εκτιμώντας τις γνώσεις και την προσωπικότητα του Κόσσυφου, τον εμπιστεύεται και τον κάνει βοηθό του και σύμβουλο του, για την οργάνωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ο Κόσσυφος, του προτείνει και φαίνεται πως τον πείθει, να καθιερώσει την βυζαντινή ημισέληνο ως σημαία του κράτους του και ο Οσμάν, προσποιούμενος ότι είδε ένα όνειρο, σύμφωνα με το οποίο η ημισέληνος απλωνόταν από το ένα άκρο της γης στο άλλο – δηλαδή μια εύσχημη και εύκολη δικαιολογία – καταφέρνει και επιβάλλει αυτή την ιδέα χωρίς καμία αντίδραση, καθιερώνοντας έτσι την βυζαντινή ημισέληνο ως επίσημη σημαία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Αργότερα, και περί το τέλος του 18^ου αιώνα, και για λόγους καθαρά εσωτερικούς, το εξάκτινο ελληνικό αστέρι μετατρέπεται σε πεντάκτινο, όπως ακριβώς είναι και σήμερα.

Ένα ακόμα αξιοπρόσεκτο γεγονός, που μαρτυρεί την πνευματική ανωτερότητα των Ελλήνων και την υπεξαίρεση αρχαίων ελληνικών συμβόλων από πολλούς λαούς, αλλά και από τους Τούρκους, είναι και το σήμα της τούρκικης αστυνομίας.

Αν μπορούσαμε να ειδούμε το σημερινό σήμα της τούρκικης αστυνομίας, θα διαβάζαμε στη κορυφή του την λέξη POLIS, που είναι η ελληνική λέξη ΠΟΛΙΣ, ρίζα για την ονομασία πολλών αστυνομιών του κόσμου (POLICE). Στο κέντρο δε του σήματος αυτού, το λευκό αστέρι και στο κάτω μέρος του, τον δικέφαλο αετό, καθιερωμένο και αυτό σύμβολο των Βυζαντινών.

Όλα λοιπόν, μα όλα τα βασικά στοιχεία του σήματος της τούρκικης αστυνομίας, και βεβαίως και της τούρκικης σημαίας, είναι…………..Ελληνικά, ή για να είμαστε περισσότερο ακριβοδίκαιοι   ειναι  Μεγαρίτικα  . {   επρωτοδημοσιεύτηκε  στά    ΝΕΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ  Φεβρουάριος  2006]    andrianosleonidas.blogspot.com
===========================================                              


                                  ΝΕΕ   ΚΑΙ   ΝΕΑ                  ΔΙΑΒΑΣΕτούτες  τίς  ορμήνειες , καί  λάβετε τες  ωσάν  παρακαταθήκη  από  τήν ταπεινότητά  μου , αν  ετσι  σού  πρέπουν , καί  μπορετό  σού  ειναι.    ΚΛΕΙΣΕ τά  μάτια  σου, καί  βούλωσε  τά  αυτιά  σου, στίς  απειρες  σειρήνες ,καί  στούς  πολύχρωμους, καί γαργαλιστούς  πειρασμούς  πού  σέ  περιβάλουν. ΚΛΕΙΣΑΙ  τά  μάτια  σου  καί  βούλωσε  τά  αυτιά  σου, σέ  εκείνους  πού  θέλουν καί  προσπαθούν  νά  σέ  ξεγελάσουν, αποβλέποντσςνά  τρυγήσουν  τά  νειάτα  σου, καί  νά  σέ  ρίξουν  σέ  παγίδες  χωρίς  γυρισμό ,καί  γλιστρερά  μονοπάτια πού  οδηγούν στήν  τέλεια απώλεια. Από  εκείνους  πού  θέλουν  νά  καψαλίσουν τά φτερά τής νιότης  σου, καί νά καπηλευτούν τά ονειρά σου . Οι  παράδεισοι πού  σού υπόσχονται ειναι  ψεύτικοι, καί  η  καταληξής   τους ειναι  μόνο  θάνατος.  Η  αλήθεια  ειναι  αλλού .ΚΑΝΕΝΑΣ  δέν  σέ  αγαπά  καί  δέν  σέ  νοιάζεται, περισότερο ,από  τήν  μάνα  σου  καί  τόν  πατέρα  σου  καί  τόν  δάσκαλό  σου.  Ουτε  κανένας  αλλος  χαίρεται  μέ  τήν  χαρά  σου, καί  λυπάται  μέ  τήν  λύπη  σου περισότερο  από  αυτούς . ΚΛΕΙΣΕ   τά  μάτια  σου  καί  βούλωσε  τά  αυτιά  σου, στήν ξενόφερτη  νοοτροπία  πού  ζητά  καί  πασχίζει  νά  ξεριζώσει  τήν  ελληνικότητα τής  νεανικής  ψυχής  σου .Οι  εχθροί τής  φυλής  μας , δέν  ειναι  λίγοι, καί  τά  μέσα  πού  μεταχειρίζονται  ειναι  ακόμα  περισότερα. Κράτησε τό  κεφάλι  σου  ψηλά, καί  τά  ρουθούνια  σου  καί  ψάξε πέρα  από  αυτά ,γιά  νά  διαμορφώσεις  τό  πνεύμα  σου  καί  τόν  χαρακτήρα  σου.  Μήν  παρασύρεσαι  από  τούσ  επιστρατευμένους  μυθοπλάστες καί  τούς  ευκολόπιστους  γυρολόγους, καί  διαμόρφωσε ,καί  εχε καί  πρόβαλε, τήν  δική  σου  κρίση, γνώμη, καί  αποψη.  ΕΣΣΟ αντικεινενικός, θαρραλέος ελεύθερος καί ανεπηρέαστος, καί  στάσου  μακριά  καί  υπεράνω ,από  μικρότητες καί  ταπεινούςμικρουπολογισμούς. ΕΡΩΤΕΥΣΟΥ παράφορα  τήν  οποια  σπουδή  σου  καί  δουλειά  σου, πού  διάλεξες γιά  νά  πορευτείς  στήν  ζήση  σου. καί  κάνετην  μόνιμη  ψυχαγωγεία  σου .ΠΙΣΤΕΨΕ  καί  βεβαιώσου, οτι  αυτός  ειναι  ο  μόνος  καί  ο  σωστότερος  δρόμος ,τής  προόδου σου     αλλά  καί γιά  νά δικαιώσεις τά  ονειρά  σου, καί  νά καρπίσουν  οι  προσδοκίες  σου, καθώσ  καί  οι  ελπίδες τών  γενητόρων σου.! ΣΤΟΧΕΥΕ  ψηλά  , τά  ωραία, τά  αληθινά  τά  ευγενικά ιδεώδη, καί  γύμναζε τόν  εαυτό  σου ,γιά  νά  αντιμετωπίζει τίς  οποιες  δυσκολίες  ,πού  κάθε  στιγμή  παραμονεύουν στήν  ζωή  σου.

 ΑΠΟΛΑΥΣΕ μέ  μέτρο  καί  σύνεση, τίς  οποιες  προκλήσεις  τίς νιότης 

γιατί  καί  τούτο  δικαίωμά  σου  καί  ανάγκη  σού  ειναι  καί  στέρηση  δέν  σού  πρέπει. ΦΥΛΑΞΟΥ καί  απόφευγε  τήν  υπερβολή, γιατί  ειναι  κρίμα  νά  μείνεις  στά  μέσα  τού  μακρινού  σου  δρόμου, πού  μέ  τήν  χάρη  τού  θεού    μελλούμενος  σού  ειναι.  ΚΑΛΙΕΡΓΗΣΕ τήν  ανωτερότητά  σου, καί  τό  βλέμα  σου, καί  ο  νούς καί  η  ψυχή  σου , μπροστά  καί  ψηλά  νά βλέπουνε μόνο.

ΓΙΝΕ σταυραετός, μέ  καθάρια τήν  σκέψη ,καί  σήκωσε μαζί καί  ψηλά, τό  ουράνιο  τόξο καί τά  βαλτωμένα  ονειρα  τών  οποιων αδύναμων  συνομηλίκων   σου  πού  τό θέλουν  τό  καρτερούν  μά  δέν  τό  μπορούν.  ΜΕΙΝΕ  ΚΟΝΤΑ
 καί  γύρω  από τήν  οικογένεια σου, καί  πηγές  γνώσεις, οικογενειακής αγωγής, δύναμης  καί  βάθρο  γιά  τήν  παραπέρα  ζωή  σου, ας  ειναι  οι  ορμήνειες  τών  γονιών σου ,καί  οχι  τά  ευκαιριακά καί  υπουλα  πυροτεχνήματα  τών  κακών  αντιγραφέων καί  εχθρών  τού  ελληνικού  πνεύματος.  ΚΑΛΙΕΡΓΗΣΕ,   τό  πνεύμα  σου  ομοια  μέ  τίς  πατροπαράδοτες  αξίες  τής  φυλής μας καί  καμμία  πλάνη , νά   μήν  σέ  απομακρύνει  από  αυτές  ...! ΠΥΞΙΔΑ  νά  ειναι  η   πατρίδα  σου  καί  η  ορθοδοξία, διότι  πολύ κακό σού  κάνει  η  μίμηση .ΓΥΜΝΑΖΕ καί  πλούτιζε  τό  πνεύμα  σου  καί  κάνε  το  ασπίδα,  ενάντια  σέ  κάθε  σου  κακοτυχιά , πού  δυστυχώς , καί  τούτη  απρόσμενη  σού  μέλλει. ΡΩΤΑ ,διάβαζε  καί  μάθε , περισότερα  γιά  τό  ελληνικό  πνεύμα, καί  τήν αθάνατη  καί  ατέλειωτη  ελληνική  κληρονομιά, καί  αφομείωσε, τά  διδάγματα  τών  σοφών  δασκάλων  τής  φυλής  μας, καί  πάρε  εφόδια  καί  μόρφωση  από  αυτά. ΜΗΝ  ΞΕΧΝΑΣ οτι  εισαι  η  συνέχειά  τους,  καί  γιά  τούτο  κάνε  οτι  εκαναν  καί  κάνουν  οι  χιλιάδες  γίγαντες  τής  ανθρώπινης  διανόησης  ολου  τού  κόσμου.

                                                    

                                                                                                                                                                                                                                             ΝΕΕ  ΚΑΙ  ΝΕΑ
   Οι ανεξάντλητες  καί  ατέλειωτες  πηγές  τους,πού πηγάζουν  από  τά  αρχαία  ελληνικά  συγγράματα,  ειναι  φάρος  καί  οδηγός    ανέκαθεν  τής  ανθρώπινης  διανόησης, ειναι  οι  πηγές  εκείνες  πού  εχουν  δώσει  νόημα  καί  εχουν  ανεβάσει  τόν  πολιτισμό , τίς  τέχνες , τίς  επιστήμες , αυτόν  δηλαδή τόν  ιδιο  τόν ανθρωπ!!   ΑΘΛΗΣΟΥ σωματικά  καί  ψυχικά  καί  στόλισε  τό  ειναι  σου μέ  οσα  μπορείς  περισσότερα  ηθικά  βραβεία  καί  μετάλια.       ΤΡΑΓΟΥΔΑ

 τά  τραγούδια  τού  τόπου  σου, τής  λαικής  σοφίας  καί  τής  ελληνικής  ψυχής  απόσταγμα,  καί  μήν  αρέσκεσαι  σέ  ξένους  λαρυγγισμούς.  ΜΙΛΑ δίδαξε  καί  ΄διάδωσε  τήν  γλώσσα  σου ,τήν  γλώσσα  τών  γλωσσών ,πού  καί  τά  ιερά  ευαγγέλια  από  αυτήν  προτίμησαν  νά  ειναι  γραμμένα .   
ΞΕΧΩΡΙΣΕ  καί  δέσποζε καί  ακτινοβόλα σέ  οποιον  χώρο  καί  αν  βρεθείς , καί  αν  κινείσαι μέσα  καί  εξω  από  τόν  τόπο  σου !!   ΠΡΟΒΑΛΕ πάντοτε  τόν  ελληνισμό γιατί  καί  τούτο  χρέος   σου  ειναι  απέναντι  σέ  αυτόν,  γιά  τό  ιστορικό  καί  πανανθρώπινο  μεγαλείο  του.  Π ολλοί  σέ  ζηλεύουν  καί  σέ  θαυμάζουν γιά  τήν  καταγωγή  σου . ΝΟΙΩΣΕ υπερήφανος γιά  αυτήν, καί  τίμησε  και  απέκρουσε  μέ  τήν  συμπεριφορά  σου,τίς  καλοστημένες  καί  μεθοδευμένες  παγίδες  τών  εχθρών  τής  πατρίδας  σου.  ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΟΤΙ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ  ΕΙΝΑΙ  ΜΟΝΟ ΘΑΝΑΤΟΣ καί  οι  απατηλές  υποσχέσεις  τους  ειναι  ψέμα !  ΑΝΤΙΣΤΑΣΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΑ  ! Η  ζωή  ειναι  δικαίωμά  σου , καί δέν  ειναι  ουτε  πρόβα  ουτε  καί  πείραμα  γιά ...επανάληψη ! ΣΕ  ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ  η  οικογένειά  σου , οι  φίλοι  σου,  αυτή  η  ιδια  η  πατρίδα  σου !

                                                           ΛΕΩΝΙΔΑΣ  Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ
[πρώτοδημοσιεύτηκε   στήν  εφημερίδα  Τά  νέα  τού  Ελληνικού-Απρίλιος 2006]
                                  andrianosleonidas.blogspot.com
=========================================================================

            TΣΟΠΑΝΑΚΟΣ  ΚΑΙ  ΜΑΛΑΜΩ .

Τόν τσοπανάκο, τόν γνώρισα  οντας μαθητής τής πέμπτης τού 

δημοτικού. Μού τόν ειχε συστήσει θυμάμαι , ο τότε δάσκαλός μου, ο μπαρμπα-Θοδωρής Παπαγεωργίου στό κεφάλαιο εκείνο τής  Ελληνικής ιστορίας, τότε δηλαδή πού ο Στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ανεβασμένος σέ ενα βράχο παρακολουθούσε καί εσυντόνιζε μέ τήν βροντερή φωνή του, τήν κλεφτουριά , τότε πού εκανε τήν νίλα τού Δράμαλη στά Δερβενάκια. 

 - Καθώς  στεκόταν -ελεγε ο δάσκαλος- ο Κολοκοτρώνης καί εδινε ορμήνειες στά παληκάρια του, πλησίασε ενας τσοπάνης πού φύλαγε εκεί κοντά τά πρόβατά του καί εβλεπε τήν μάχη.

-Γιατί κάθεσαι εδώ εσύ ρέ Ελληνα ;;ρώτησε ο Κολοκοτρώνης !

- Καί πού νά πάω στρατηγέ μου;; απάντησε ο Τσοπανάκος.

-Νά πάς νά πολεμήσεις καί εσύ μέ τά αδέρφια σου, ξανάπε ο Κολοκοτρώνης. 

-Μά δέν εχω αρματα στρατηγέ μου.

-Εχεις τήν μαγκούρα σου, αρμα ειναι καί αυτή !!

-Σάν αστραπή τότε ο τσοπανάκος, ετρεξε πρός τήν αντάρα τής μάχης, καί κατά τό απομεσήμερο,καί μέ τόν τελειωμό της, πήγε καί στάθηκε μπροστά στόν Κολοκοτρώνη.

-Μέ θυμάσαι  στρατηγέ μου ;; Εγώ ειμαι ο τσοπάνης, πού τό πρωϊ , μέ τήν ευχή σου, καί μέ τήν μαγκούρα μου,μπήκα στήν μάχη σκότωσα ενα Τούρκο, καί νάμαι τώρα οπως μέ βλέπεις μπροστά σου , ζωσμένος τά αρματά του !!

-Αυτά μάς ελεγε ο δάσκαλος,καί εμείς γελάγαμε γιά τό κατόρθωμα τού Τσοπανάκου, καί εκείνος αγρίευε !!

-Βγάλτε τόν σκασμό νά ακούτε γιά νά  μορφωθούτε!!  Καί εμείς εβγάναμε τόν σκασμό, γιά νά ακούμε και νά μορφωθούμε.

-Από  τότε, χαλάρωσαν οι σχέσεις μας, καί δέν ειχα αλλη συνάντηση μέ τόν Τσοπανάκο, ως πού τώρα τελευταία τόν θυμήθηκα ουτε πού ξέρω τό πώς καί τό γιατί.

-Αλλά  ας γυρίσουμε  στόν καλό μας τόν δάσκαλο,καθώς θυμάμαι  ενα αγριο κοκοσιέλι  νά ριπίζει τά παράθυρα τής τάξης μας,καί εμείς σάν χαζοκούταβα μαθητούδια, νά κρεμόμαστε από  τά χείλη του γιά νά ακούσουμε τά παρακάτω.

-Τό πραγματικό του ονομα- ελεγε ο δάσκαλος - ητανε Παν. Κάλλας,ενώ τό Τσοπανάκος ητανε παρατσούκλι. Καί ξέρεται γιατί;

- Γιατί ειχε λίγα πρόβατα δάσκαλε, πετάχτηκε κάποιος. 

- Οχι ρέ, αλλά γιατί ητανε κοντός,καμπούρης, κακαμούτσουνος,  κακοσουλούπωτος, αυτό πού λέμε....κακοξόδευτος τόν διόρθωσε  ο δάσκαλος.

-Γελάγαμε εμείς,αγρίευε ο δάσκαλος. Βγάλτε τό σκασμό, νά ακούτε γιά νά μορφωθούτε. Καί εμείς, βγάναμε τόν σκασμό  γιά νά ακούμε καί νά μορφωθούμε !!

-Ο Τσοπανάκος πού λέτε παιδιά μου, εγεννήθηκε τό 1789, πού λέτε ρέέέέ ; Στήν Δημητσάνα παιδιά μου στήν Δημητσάνα !!

-Μπαρούτι Δημητσανίτικο, μπαρούτι Δημητσανίτικο, πεταγώμαστε εμείς γελώντας, καί πάλι ο δάσκαλος τό τροπάρι του βγάλτε τό σκαμό καί ακούτε.

-Προτού λοιπόν γίνει γνωστός ο Τσοπανάκος,γύριζε στό παζάρι  καί στά στενοσόκακα τής Δημητσάνας,κάνοντας διάφορα θελήματα, καί εκεί εξεχώρισε τό κρυμένο του ταλέντο !!

-Αν καί ητανε τελείως αγράμματος, εν τούτοις ητανε πολύ εξυπνος, καί πνευματώδης, καί ακόμα; ειχε τό χάρισμα τού ποιητή. Οτιδήποτε περίεργο γινότανε στήν Δημητσάνα, καί στά γύρω χωριά, τό αυτί τού Τσοπανάκου τό αρπαζε, τό σατίριζε, καί εκανε τούς Δημητσανίτεςνά γελάνε μά τά καμώματά του.

-Γιά παράδειγμα,  τούς Ζατουνίτες τούς ελεγε,...μερελούς καί  τούς Δημητσάνίτες..Εβραίους!! Τό γιατί , εκείνος τό ηξερε.

Ο  Τσοπανάκος

-Μέ τήν εναρξη  τής επανάστασης,τού 1821 , ο Τσοπανάκος, μπορεί νά τού ελλειπε τό μπόϊ καί η ομορφιά, ειχε ομως μέσα του μεγάλη εθνική ευαισθησία, καί ακολουθούσε κατά πόδι, τούς ξεσηκωμένους Ελληνες, ετρεχε από μάχη σέ μάχη, στρατόπεδο σέ στρατόπεδο, Τριπολιτσά, Βαλτλέτσι, Τρίκορφα, Πιάνα, Καρύταινα

 τραγουδώντας, καί παίζοντας μέ τήν φλογέρα του, τά δημοτικά  μας τραγούδια, αλλά καί αλλα ,αυτοσχέδια δικά του, μέ αποτέλεσμα νά εξελιχθεί σέ ενα μικρό  εθνικό ποιητή. Ετρεφε μεγάλο σεβασμό καί συμπάθεια σέ ολους τούς οπλαρχηγούς, οπως ο Κολοκοτρώνης, ο Ζατουνίτης εκπορθητής τού Παλαμηδίου, Στάϊκος Σταϊκόπουλος,αλλά κυρίως καί πολύ πρισσότερο,αγάπαγε τόν Νικηταρά,τόν Τουρκοφάγο.Αυτή η ιδιαίτερη συμπάθεια στόν Νικηταρά ισως νά ητανε επειδή ο Νικηταράς, τού ειχε δωρίσει ενα γέρικο κουρασμένο αλογο, γιά τίς μετακινήσεις του καί τό οποίο -τί ειρωνεία- ητανε ...κολοβό !! Ο τσοπανάκος, εδέχτηκε μέ πολύ χαρά τό ψωφάλογο , καί ευχαρίστησε τόν Νικηταρά μέ τό παρακάτω ποίημα.

---- Τό δώρο σου Νικηταρά -- ειναι αλογο χωρίς νουρά

---- η μού στέλνεις καί κριθάρι =, η σού στέλνω τό τομάρι!!

-Αλλά οπως ολα εχουνε ενα τέλος- ελεγε ο δάσκαλος- ετσι παιδιά μου σώθηκε καί τό καντήλι τού Τσοπανάκου, καί επιστρέφοντσς στήν Δημητσάνα καβάλα στό ψωφάλογό του,εκεί μετά τήν Τρίπολη στό Μαίναλο συνάντησε πολλές κορομηλιές πού αφθονούσαν στήν περιοχή,καί από τήν πείνα του εφαγε πολλά  αγουρα, ξυνά κορόμηλα Ο  ασθενικός του ομως οργανισμός δέν μπόρεσε νά τά αφομοιώσει, καί νά τά χωνέψει, επαθε οπως θά λέγαμε ...στούπωμα, καί πέθανε μέσα σέ φρικτούς πόνους  τό καλοκαίρι τού 1825 καί ετάφη στήν Δημητσάνα. Αλλά καί εκεί ατύχησε ο συμπαθής Τσοπανάκος. Η εγκατάλειψη, καί τό χορτάριασμα τού τάφου του, αλλά καί η καταστροφή τού νεκροταφείου από τά Τουρκο-αιγυπτιακά λεφούσια πού επακολούθησε, εξαφάνισε κάθε ιχνος υπαρξής του.

-Απο τό ποιητικό του εργο, οσο διεσώθει,εκδόθηκε από κάποιο Τριπολιτσιώτη Ν. Παπαδόπουλο, αλλά δέν υπάρχει σήμερα ουτε ενα αντίτυπό του. Ο Τσοπανάκος ομως, παρα  ταύτα ζεί καί βασιλεύει,από ενα δημοτικό του τραγούδι πού εγινε..σουξέ ειναι πασίγνωστο, καί τραγουδιέται καί χορεύεται μέχρι σήμερα.!! Ειναι τό γνωστό τραγούδι...Σάν... πάς Μαλάμω μ' γιά νερό, τό οποίο ειναι καί τό μόνο  δημοτικό τραγούδι πού εχει τήν υπογραφή τού στιχουργού του.  Αφορμή γιά αυτό στάθηκε τό πάθημα τής  Μαλάμως ! Η Μαλάμω δέν ειναι φανταστικό πρόσωπο. Ειναι υπαρκτό, κόρη Δημητσανίτη ομορφη,αστραφτερή, μέ δυό ελιές στό μάγουλο, καί τά κατάμαυρα μάτια της, παντρεύτηκε παρά τήν θέλησή της τόν πολύ μεγαλύτερό της Αλεξ. Πανόπουλο από τό χωριό Μάρκου, καί σέ ηλκία 16 ετών απόχτησε δύο παιδιά. Ειχε τήν ατυχία ομως νά μείνει χήρα στά 17της καί ετσι μία νέα, ωραία, καί δροσερή γυναίκα εγινε ο πόθος καί ο στόχος ολων τών αρσενικών.!!

 Καποια ημέρα η νεαρή χήρα, υπέκυψε στόν πειρασμό -- ποίος θά τήν κατηγορήσει -- καί ενα βράδυ, μέ πρόσχημα οτι θά πάει  στήν βρύση γιά νερό,πήτε τήν στάμνα της καί ξεπόρτισε νά συναντήσει τόν τυχερό πού τήν περίμενε!! Εκεί επάνω στά ζαχαρώματα,τίς επεσε η στάμνα της καί εσπασε, γεγονός πού εγινε γνωστό σέ ολες τίς ρούγες .

-Σιγά πού θά τίς τό χάριζε ο Τσοπανάκος. Αρπαξε τήν ευκαιρεία, καί σκάρωσε αμέσως τό γνωστό δημοτικό τραγούδι. Τόν θρυλικό πλέον Τσοπανάκο δέν τόν αδίκησε μόνο η φύση, τόν αδίκησε καί η ιδια του η πατρίδα, διότι τόν αφησε στήν αφάνεια, καί στήν εξαφάνιση,αρκεσθείσα μόνο νά ονομάσει ενα στενό δρομάκι της  σέ οδό ...Τσοπανάκου. Οτι ομως δέν εκανε η πατρίδα του,τό εκανε ο Γάλλος φιλέλληνας Μάξιμος Ρεμπώ,ο Ιταλός κόμης Ιωσήφ Πέκιο,ο Μαγουλιανίτης Φώτιος Χρυσανθόπουλος ( Φωτάκος)  υπασπιστής τού Κολοκοτρώνη, ο λαογράφος Νικ. Πολίτης, ο ΑκαδημαϊκόςΝικ. Βέης, οι συμπατριώτες του ιστορικοί Τ. Κανδηλώρος καί Θ. Γριτσόπουλος, τό Γορτυνιακό ημερολόγιο τού Παρ. Κοντοέ, τό περιοδικό Νά Εστία, η εφημερίδα Ζάτουνα, καί σήμερα η ταπεινότητά μου, μέσω τής εφημερίδας  Τά Νέα τού Ελληνικού.!!

                               ΛΕΩΝΙΔΑΣ Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

( επρωτοδημοσιεύτηκε στήν εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ )

                                    andrianosleonidas.blogspot.com