ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΜΟΥ

ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΜΟΥ

Στον προβληματισμό μου, και την αναζήτηση δρόμου για την επαγγελματική μου αποκατάσταση, στην εφηβική μου ηλικία, εφοίτησα, στις Βασιλικές Τεχνικές Σχολές Λέρου (Β.Τ.Σ.Λ) οι οποίες τελούσαν, υπό την εποπτεία της τότε Βασίλισσας Φρειδερίκης. Μετά την αποφοίτησή μου από τις Σχολές, με την ειδικότητα του ηλεκτρολόγου, επροσφέρθηκα, και εργάσθηκα -εθελοντικά- επί επτάμηνο, για την αποκατάσταση των πληγέντων κατοίκων των χωριών του Πηλίου, από τον μεγάλο σεισμό του 1955.

Για την πράξη μου αυτή, μου απενεμήθη τιμητικό δίπλωμα, και χάλκινο «μετάλλιο -εξαιρετικής- εργασίας» από τον Πρόεδρο του Βασιλικού Εθνικού Ιδρύματος, Βασιλέα Παύλο.

 ==================================================

                             ΤΟ  ΠΡΩΤΟ  ΦΥΛΛΟ   ΤΗΣ  ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ  -- ΤΑ  ΝΕΑ  ΤΟΥ  ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ                                                   Αμέσως  μετά  τήν  εκλογή  μου  ως  πρόεδρος τού  Συλλόγου  τών  απανταχού  εξ  Ελληνικού Γορτυνίας  καταγομένων  Ο  ΠΡΟΦΗΤΗΣ   ΗΛΙΑΣ  , εβαλα  σέ  ενέργεια  τήν  υλοποίηση  τής  σκέψης  μου , γιά  νά  εκδόσω  μία  εφημερίδα  γιά  νά  μεταφέρει  τά  νέα ,καί  τόν  παλμό  τού  χωριού  στούς  απανταχού  τής  γής  πατριώτες .  Η  πρότασή  μου  στό  Δ.Σ.  τού  Συλλόγου  εσυνάντησε  κάποιες  δυσπιστίες  , κάποιες  αμφιβολίες  γιά  αυτό  μου  τό  εγχείρημα, αλλά  τελικά  επήραμε  τήν  απόφαση , καί  τήν  επομένη  ειχα  τό  πεδίο  ελεύθερο  νά  πραγματοποιήσω  τό  ονειρό  μου  .Ερεύνησα  ολες  τίς  διαδικασίες  , ηρθα  σέ  επαφή  μέ  δυό  τρία  τυπογραφεία , καί  τελικά  τόν  Οκτώβριο  τού  1991 οι  απανταχού  πατριώτες  ειχανε  στά  χέρια  τους τό  πρώτο φύλλο  τής  εφημερίδος  ( ΤΑ  ΝΕΑ  ΤΟΥ  ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ τού  τόπου  τού  δικού  μου  ) Η  εκπληξη  ητανε  μεγάλη, καί  τά  επαινετικά  σχόλια  πάρα  πολλά .  Σήμερα  οι  υπεύθυνοι  τού  Συλλόγου  ασκώντας  μία  αθλια  λογοκρισία  μού  απαγορεύουνε  νά  γράψω  στήν εφημερίδα  .                                                                                                                                                 

=========================================================================

ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ, ΟΤΙ  Η  ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ  ΕΚΚΛΗΣΙΑ  ΤΟΥ  ΧΩΡΙΟΥ  ΜΟΥ  ΥΣΤΕΡΟΥΣΕ  σε κάτι, εσκέφτηκα και εσυντόνισα την αγιογράφησή της,      Επισκέφθηκα κάποια  μοναστήρια γιά  νά  πάρω  ιδέες , καί  νά  βρώ  τόν  κατάλληλο  τεχνίτη επιλέγοντας  τελίκά  τόν  Δημ.  Σουκαρά .  Μέ  τό  αυτοκίνητό  μου  τόν  πήγα  στό  χωριό, γιά  νά  ειδεί  τήν  εκκλησία  καί  νά  εχει  αμεσο  γνώση  τού  χώρου  της . Ο  αγιογράφος εξεπλάγει  από  τήν  εκκλησία,  καί  εδειξε  πολύ  ενθουσιασμένος .Τότε , τόν  σύστησα  στόν  ιερέα  τού  χωριού  Κων. Κωνσταντόπουλο , ο  οποίος  αιφνιδιάσθει ακούγοντας  γιά  πρώτη  φορά  ,  τήν  πρόθεσή  μου  αυτή . Η πρώτη  αντίδρασή  του  καί  νομίζω  δικαιολογημένη , ητανε  νά  ενημερώσει  τόν  δεσπότη κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟ  καί  νά  εξασφαλίσει  τήν  εγκρισή  του ,  πράγμα  πού  εγινε .Η αντίδραση ομως  τού  δεσπότη  αρχικά  ητανε  αρνητική. Μετά  από  παρέμβασή  μου  αλλαξε  γνώμη  καί  εδωσε  τήν  εγκρισή  του .    Τήν  εορτή  τού  Προφήτη  Ηλία  εκείνη  τήν  χρονιά  ο  Σύλλογος  τήν  εόρτασε  στό  εξωκλήσι  τού  Προφήτη  Ηλία  στό  Χαϊδάρι , μέ  τήν  προσέλευση  πολλών  πατριωτών .Εκεί οι  πατριώτες , ειδανε  γιά  πρώτη  φορά τό  ολοκληρομένο  σχέδιο  τού  αγιογράφου . Ο  ενθουσιασμός  ητανε  μεγάλος  καί  επί  τόπου, εδόθησαν  17  παραγγελίες  εικόνων από  τούς  πατριώτες,πού  μέ  προθυμία  εσπευσαν  νά  αφιερώσουν τόν  αγιο  τής  προτιμήσεώς  τους.   Η αγιογράφηση, εξεκίνησε μετά  από  λίγες  ημέρες (Βλέπε εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, φύλλο 5 Ιουνίου 1992).  Η  πρώτες  εικόνες  πού  ετοποθετήθησαν,ειναι  τής  Αγίας  Μαρίνας , καί  τής  Αγίας  Παρασκευής. Το αποτέλεσμα αυτής της ιδέας, καί  τής  προσπάθειάς  μου  , το βλέπει ο κάθε προσκυνητής του Προφήτη Ηλία.

    Φωτό  Δημ.  Αβραμόπουλου

               Η  αγιογράφηση  τού  Προφήτη  Ηλία  τού  χωριού  μου .

==========================================================================
ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ ΣΤΑ  ΕΘΝΙΚΑ  ΚΑΙ  ΣΤΑ  ΙΣΤΟΡΙΚΑ  ΘΕΜΑΤΑ   ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ  ΚΑΙ   ψάχνοντας, εντόπισα -σε κακή κατάσταση- το σπίτι του Γέρου του Μοριά ΘΕΟΔ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ, μέσα στο ελατοδάσος του Μαινάλου στο Λιμποβίσι. Βλέποντας το κονάκι του Γέρου, σε ερειπωμένη κατάσταση, ενοχλήθηκα, και αμέσως εσήμανα συναγερμό, δημοσιεύοντας αρχικά μία επιστολή στην εφημερίδα Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ (φύλλο 917 - Ιανουάριος 1987) ζητώντας συμπαράσταση χωρίς όμως ανταπόκριση, για την ανοικοδόμησή του.

Στην συνέχεια, με υπόμνημά μου στην τότε υπουργό Πολιτισμού ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ, αλλά και σε αυτοπρόσωπη παρουσία μου, που με εδέχθη στο Υπουργείο, της εγνωστοποίησα, την ύπαρξη του ξεχασμένου και αγνοημένου, όχι μόνο από την Πολιτεία, αλλά και από τις τοπικές Αρχές, δήμο και κοινότητα, σπιτιού του Θεοδ. Κολοκοτρώνη, και της εζήτησα, την ανάληψη ευθύνης από την επίσημη Πολιτεία για την διάσωσή του (βλέπε υπόμνημα  μου). Σε χρόνο αστραπή μπορώ να είπω, η ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ, έδωσε εντολή για περαιτέρω ενέργειες, και πολύ σύντομα μου κοινοποίησε (31 Ιανουαρίου 1989, βλέπε έγγραφο από τα πέντε συνολικά) την ικανοποίηση του αιτήματός μου.

========================================================================

Η  ανακήρυξη  ως  διατηρητέων  τού  σπιτιού  τού Θεόδ. Κολοκοτρώνη  καθώς  καί  τού  παρακείμενου ιερού  ναού  τού  Αγίου  Ιωάννου , ήταν μία επιτυχία, αλλά ο στόχος μου, δεν είχε επιτευχθεί απολύτως. Έμενε η εξεύρεση χρημάτων, για την αναστήλωσή του, γιατί χωρίς αυτό, η προσπάθεια εκινδύνευε να πάει χαμένη. Έτσι, έκανα πρόταση στο Δ.Σ. του Συλλόγου, και πήραμε απόφαση να ανακηρύξουμε τον συμπατριώτη μας, και εθνικό ευεργέτη ΠΑΝ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟ, ως «Γορτυνιάρχη», κατά το «Πλανητάρχη» (βλέπε εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, φύλλο 12, Αύγουστος 1992). Ετοίμασα μία πλακέτα, και μετά από επίμονες προσπάθειες, κατάφερα να με δεχτεί, για πολύ ολίγο, στο γραφείο του στην Πλατεία Κλαυθμώνος. Εκεί, αφού του επέδωσα την τιμητική πλακέτα, του εγνωστοποίησα το θέμα «σπίτι Κολοκοτρώνη». Ο εξαίρετος αυτός πατριώτης, με άκουσε με προσοχή, και συμμερίστηκε την προσπάθειά μου, και με δαπάνες του, το έργο επροχώρησε και σήμερα αποτελεί στολίδι στην καρδιά του Μαίναλου, καθώς και τόπο προσέλκυσης πολλών τουριστών.

=========================================================================

ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ,  ΣΤΟΝ  ΤΟΠΟ  ΓΕΝΝΗΣΗΣ  ΜΟΥ ΑΛΛΑ  ΚΑΙ  ΣΤΗΝ  ΔΗΜΟΤΙΚΗ παράδοση, ασχολήθηκα με την διάσωση των δημοτικών μας τραγουδιών, και εξέδωσα το βιβλίο ΑΘΑΝΑΤΑ ΓΟΡΤΥΝΙΑΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ Εσυμβουλεύτηκα κάποιους  μεγαλίτερούς  μου  στό  χωριό  , επιστράτευσα  καί  τίς  γνώσεις  μου , καί  μετά  από  επίμονη  προσπάθεια  ,καί  πολύ  κόπο καί χρόνο  εργασίας,  εξέδωσα  τό  βιβλίο  σέ  700  αντίτυπα , καί  τό  εμοίρασα  δωρεάν  σέ  πατριώτες   καί  φίλους .  Αργότερα  εκυκλοφόρησα δύο  ποιητικές  συλλογές  καί  τήν  τελευταία  ..  ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟ  ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ  ΜΑΣ  στήν  καρδιά  τού  Μοριά  στήν  καρδιά  ολων  μας .... πού  καί  αυτήν  τήν  εμοίρασα  δωρεάν  σέ  πατριώτες .

==========================================================================