Ο Λεωνίδας Ανδριανός παιδί τού Ηλία Αγγ. Ανδριανού, και τής Ευανθίας Γεωρ. Καλομοίρη, παιδί πολυμελούς οικογενείας επρωτοείδε τον ήλιο, στο Ελληνικό της Γορτυνίας και έμαθε τα λιγοστά του γράμματα, στο δημοτικό σχολείο τού χωριού του.
Αργότερα, επαρακολούθησε μαθήματα ηλεκτρολογίας στις Βασιλικές Τεχνικές Σχολές Λέρου ( Β.Τ.Σ.Λ.) υπό την προεδρία τού τότε βασιλέα Παύλου και με την λήξη τής μαθητείας του, εργάστηκε εθελοντικά επί επτάμηνο στην σεισμόπληκτη περιοχή Πηλίου Βόλου Μαγνησίας.
Για την πράξη του αυτή, ετιμήθη, από τον τότε βασιλέα Παύλο, με δίπλωμα και χάλκινο μετάλλιο εξαιρετικής εργασίας.
Κατετάγη και υπηρέτησε ως εθελοντής υποσμηνίας, στην Πολεμική Αεροπορία, με την ειδικότητα τού χειριστή Γενικών Κρυπτομηχανών ( κρυπτογράφου), χαρακτηρισθείς με τον ανώτατο βαθμό ασφαλείας τού στρατεύματος COSMIK-NATO.
Εργάστηκε, στις αστικές συγκοινωνίες ( Α.Σ.Π.Α.), ως ελεγκτής και υπεύθυνος γραφείου δρομολογίων - κινήσεως λεωφορείων τής Αθήνας.
Παράλληλα με την εργασία του αυτή , παρακολούθησε μαθήματα στο νυχτερινό Γυμνάσιο Βοτανικού.
Ανεμείχθη στον μαθητικό συνδικαλισμό και εξελέγη Γραμματέας στον Σύλλογο Εργαζομένων Μαθητών Μέσης Εκπαιδεύσεως-(νυχτερινών Γυμνασίων Σ.Ε.Μ.Μ.Ε.) αναπτύξας δράση μεταξύ άλλων και για την κατάργηση τού εβδόμου έτους σπουδών πού επεβλήθει στα νυχτερινά Γυμνάσια. Για την δραστηριότητά του αυτή και με τον ερχομό τής Χούντας (21-4-67) απολύθηκε από την εργασία του.
Η αγάπη του για την φύση και την ορειβασία, τού έδωσε την ευκαιρία, να περιπατήσει πολλές βουνοκορφές τής χώρας, να κοιμηθεί σέ πολλά ορειβατικά καταφύγια και να κάνει τρείς αναβάσεις, στην υψηλότερη κορυφή Μύτικα τού Ολύμπου, στον θρόνο τού Δία (2917 μ. υψόμετρο).
Συμμετείχε εθελοντικά, στις ομάδες αναδάσωσης, των καμένων πλαγιών, Υμηττού, Καρρέα ,Καισαριανής.
Υπήρξε εθελοντής αιμοδότης και παραμένει δωρητής σώματος, μέχρι σήμερα.
Εξελέγη, πρόεδρος τού πατριωτικού-πολιτιστικού Συλλόγου, ο Προφήτης Ηλίας τού χωριού του, οπότε καί εξέδωσε τήν εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ.
Εσυνέλαβε τήν ιδέα, επρωτοστάτησε, εσυντόνισε , καί ολοκλήρωσε τό εργο τής αγιογράφησης τού Ιερού Ναού Προφήτης Ηλίας τού χωριού του.
Με προσωπικές του ενέργειες, στο Υπουργείο Πολιτισμού (επί Μελίνας Μερκούρη), επέτυχε τον χαρακτηρισμό ως διατηρητέου, τού ερειπωμένου σπιτιού τού θρυλικού Γέρου τού Μοριά ,ΘΕΟΔ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ, στο ελατοδάσος τού Μαινάλου, στο Λιμποβίσι τής Αρκαδίας, για να ζητήσει οικονομική ενίσχυση και να επακολουθήσει αργότερα, η αναστήλωσή του, από τον βιομήχανο, Παν. Αγγελόπουλο.
Συμμετείχε στην πρώτη αποστολή-επιτροπή φιλίας τού Υπουργείου Εξωτερικών, στην γειτονική Αλβανία, μετά την άρση τής εμπολέμου καταστάσεως.
Έχει ταξιδέψει στην Τσεχία, Σλοβακία, Τουρκία, Βουλγαρία, Αυστρία, Ουγγαρία, Γερμανία, Γαλλία, Ελβετία, Βέλγιο, Ισπανία, Πορτογαλία, Αλβανία, Κροατία, Σλοβενία, Σκόπια, Σερβία, Ιταλία, Ισραήλ και στα κρατίδια Σάν Μάρκο, Μονακό, Λιχνεστάϊν, Γιβραλτάρ, (Ηράκλειες στήλες) και έχει πάει ως προσκυνητής στα Ιεροσόλυμα, Αγίους Τόπους και στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη, σέ πολλά μέρη τής Ελλάδας και προσκυνητής στο Άγιο Όρος.
Οργάνωσε στο χωριό του έκθεση φωτογραφίας για τα μοναστήρια τού Αγίου Όρους !
Εχει εκδόσει τρείς ποιητικές συλλογές, καί ενα βιβλίο παραδοσιακών δημοτικών τραγουδιών, υπό τόν τίτλο, ΑΘΑΝΑΤΑ ΓΟΡΤΥΝΙΑΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ .
Ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία, ιδιαίτερα μέ τήν λαογραφία και έγινε επίτιμο μέλος τής Ε.Σ.Η.Ε.Α.
Αρθρογράφησε και αρθρογραφεί σέ πολλές τοπικές εφημερίδες και έλαβε μέρος σέ φιλολογικό διαγωνισμό διηγήματος πού οργανώθηκε στο Γιοχάνεσμπουργκ τής Ν. Αφρικής, όπου και απέσπασε το Γ' βραβείο διηγήματος.
Υπήρξε, επί τριετία, εθελοντής συνεργάτης τού μή κερδοσκοπικού σωματείου ΔΡΟΜΟΙ ΖΩΗΣ, για την στήριξη, εκπαίδευση και ένταξη στην κοινωνία, των απροστάτευτων ... παιδιών των φαναριών.
Διετέλεσε πρόεδρος, τής Ένωσης Γονέων-Κηδεμόνων Ελλάδος (Ε.ΓΟ.Κ.Ε.) για την καταπολέμηση, των ναρκωτικών, και τής εγκληματικότητος, στό παράρτημα τού δήμου Χαϊδαρίου.
Ανέπτυξε δραστηριότητα στον χώρο των Κ.Α.Π.Η. και εξελέγη πρόεδρος μελών, ( 1700 καί πλέον μέλη ) των τεσσάρων Κ.Α.Π.Η. τού δήμου Χαϊδαρίου, όπου εξέδωσε καί διένειμε δωρεάν την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ Κ.Α.Π.Η.
Ανήγειρε (παρά τίς κακόβουλες, αντιδράσεις και εμπόδια), μαρμάρινη αναμνηστική στήλη, με τα ονόματα 15 συγχωριανών του, ηρωικών αγωνιστών τού 1821, πού κοσμεί την Δυτική είσοδο τού χωριού του.
Ο δήμος Αιγάλεω, στο λεύκωμα-αφιέρωμά του, υπό τον τίτλο, ΤΕΧΝΗΣ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΙΓΑΛΕΩ, τον συμπεριέλαβε στα 153 τιμώμενα πρόσωπα τού δήμου..
Υιοθέτησε οικονομικά, ένα ανήλικο κοριτσάκι από τα ορφανά τού πολέμου τής Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, τού οποίου ο πατέρας εφονεύθει τόν πόλεμο !!
Ανήγειρε ( δαπάνες του ) και εδώρησε, πετρόχτιστη βρύση, για τίς ανάγκες τής εκκλησίας και τού νεκροταφείου τού χωριού του.
Σε διαγωνισμό ποίησης όλων των ΚΑΠΗ νομού Αττικής. ετιμήθη με το Α' βραβείο για το ποίημα...Παρκάρισες!!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου