Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΑ ΠΕΤΡΙΝΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ. 1018
Εν αρχή, ην η σπασμένη πλάκα! Μέ αυτή αρχιζε τήν πρώτη επαφή του μέ τό σχολειό , ο μαθητής στά πέτρινα τά χρόνια! Μία πλάκα, σπασμένη, σέ δύο η τρία κομάτια, δεμένη, μέ σπάγγο, η καλτσοδέτα, γιά νά συγκαρατείται, καί ενα ...κοντύλι, γιά νά γράψει, τά πρώτα του,γράμματα!! Τό ο καί τό ι..τήν κουλουρίτσα , καί τήν ...μαγκουρίτσα!
Ενα βιβλίο οχι ο κάθε μαθητής, αλλά εξ ..αδιαιρέτου,μέ κάποιο συμαθητή του. Δάβασμα μέ ...βάρδιες, οταν υπήρχε ( πού υπήρχε) ..ασυμφωνία χαρακτήρων! Πρώτο ποίημα, πρίν ακόμα πάει στό σχολείο ...τό φεγγαράκι μου λαμπρό,φέγγε μου, νά περπατώ, πρώτο τραγούδι τό ....πά, μωρέ πάνω , σέ ψιλή ραχούλα, καί πρώτο παραμύθι, η πόλη κι' η Αγιά-Σοφιά!! Πρώτη δασκάλα, η γιαγιά οσο αγράμματη καί αν ηταν!
-- Τά....ηρωϊκά θρανία σέ ολες τίς τάξεις, από τήν πρώτη...μικρή, μέχρι καί τό Γυμνάσιο, επεφταν, θύματα κακοποιήσεων, από τούς μαθητές, σκαλίζοντας επάνω τους, μέ τόν σουγιά τό ονομά τους!! Γιά νηπιαγωγείο, δέν μιλάμε, δέν ειχε... εφευρεθεί ακόμα!!
-- Ο αβακας( τό αριθμητήριο), καί ο μαυροπίνακας, ακόμα θυμάμαι τήν δασκάλα! Σήκω εσύ στόν...πίνακα!!
Ωρα μαθήματος, στόν μαυροπίνακα, καί τήν ξυλόσομπα νά καίει!!
Ο κάθε μαθητής, μαζί μέ τήν τσάντα, επρεπε νά φέρνει, καί ενα δαυλί., από τό σπίτι του, η εστω ...κλεμένο από κάποιο γειτονικό φράχτη! Μαθητικά εφόδια, λιγότερα , από τα ελάχιστα, ουτε γυαλιστερά βιβλία καί τετράδια, ουτε φανταχτερές σάκες, καί κασετίνες!! Ουτε, ουτε, παρά μόνο,γιά τσάντα, ενα τορβαδάκι, μέ ενα ξεροκόματο, ιδίως γιά τούς μαθητές πού επήγαιναν σχολείο, σέ γειτονικό χωριό μέ τά πόδια, μά μέ βροχή μά μέ κρύο καί ζέστη!!
-- Δίψα, γιά μάθηση, (εστω καί ...σταυροπόδι, εστω καί κατάχαμα,) γιά σπουδές, μικρή ακτίνα φωτός, γιά νά ανέβουν βιοτικά ,κοινωνικά, οικονομικά, γιά νά ξεφύγουν από τήν τραχειά ζωή τού χωριού, πολλές φορές μέ τήν προτροπή τών γονέων τους! Μάθε παιδί μου, δύο αράδες γράμματα, νά φύγεις νά πάς στήν Αθήνα νά γίνεις ανθρωπος, νά φάς γλυκό ψωμί, δέν βλέπεις τί τραβάμε εμείς;; Ο σπόρος τής αστυφιλίας επεφτε, ο στόχος τού παιδιού νά φύγει, νά πάει στήν ...σιαπάνου στήν Αθήνα!
-Συνθήκες, μάθησης, πολύ κακές ,οι δάσκαλοι, πότε ερχονταν, πότε εφευγαν, ιδιαίτερα στήν περίοδο τού εμφυλίου πολέμου, κάποιες φορές, καί σέ απομακρυσμένα χωριά, χρέη δάσκαλου, εκανε εθελοντικά, κάποιος...γραμματιζούμενος! Πολλά παιδιά, διέκοπταν τό δημοτικό, γιά νά βοηθήσουν τούς γονείς στίς αγροτικές δουλειές, νά φυλάξουν τά πρόβατα, η νά ξενητευθούν, γιά λόγους βιοποριστικούς!!
-- Ομαδικά παιχνίδια στό διάλειμα, τό γνωστό ...μπίζζζζ ,καί κούρεμα μέ τήν ψιλή μηχανή, τακτικό λούσιμο ,μέ σαπούνι σπιτίσιας παρασκευής, γιατί οι ψύρες αφθονούσαν!!
Πρωϊνό γάλα κάποιες φορές, οχι πάντα, καί οχι σέ ολα τά σχολεία, κυρίως μέ τήν φροντίδα, φιλανθρωπικών οργανώσεων(UNRA ),καί τοπικών πατριωτικών συλλόγων!!
Αρτος μπορεί νά μήν υπήρχε, υπήρχαν ομως θεάματα! Οι εθνικές εορτές, ητανε ευκαιρία γιά τούς μαθητές νά μορφωθούν, νά ψυχαγωγηθούν, νά αναδείξουν τό ταλέντο τους, καί νά εμπεδώσουν τό εθνικό τους φρόνημα. Σέ αυτό βοηθούσε, καί ο μέχρι υπερβολής δαφνο-στολισμός τών σχολείων, καθώς καί οι φωτογραφίες τών ηρώων τού 1821, πού εστόλιζαν τίς σχολικές αιθουσες! Αργότερα οι φωτογραφίες, αποκαθηλώθησαν, από κάποιους ψευτοκουλτουριάρηδες νεωτεριστές, μέ τήν ασυγχώρητη ανοχή, καί αδιαφορία τών αλλων, τήν βαθύτατα ροχαλίζουσα, λεγόμενη...πνευματική ηγεσία, καί τήν απούσα εκκλησία!
--Γυμναστικές επιδείξεις, μέ τό τέλος τής χρονιάς, τό πανηγύρι τών μαθητών, καί τό δάκρυ, καί η συγκίνηση τών δασκάλων,καί τών γονιών, βλέποντας τά παιδιά τους νά ωριμάζουνε, καί νά ...ανδροποιούνται!
Στά διαλείματα, στόν προαύλιο χώρο τού σχολείου, οι μαθήτριες, φορώντας ( οπου, ειχαν) τήν μπλέ σχολική ποδιά τους, μέ τό ασπρο γιακαδάκι τους, τηρώντας τήν παράδοση, εχόρευαν δημοτικούς χορούς, τραγουδώντας οι ιδιες , δημοτικά καί εθνικά τραγούδια. Καί ητανε απόλαυση, νά βλέπεις τήν νεολαία μας, γεμάτη ενθουσιασμό, ευγένεια καί καλή διάθεση, καί αισιοδοξία νά διασκεδάζει!!.
Μεγάλη εμφαση, εδίδετο τότε στό μάθημα τής ιστορίας,καί στήν εθνική διαπαιδαγώγηση, τών μαθητών, τό ντύσιμο τών μαθητών ως ...τσολιάδων, καί τών μαθητριών ως...Αμαλίες ( στολή βασίλισας Αμαλίας), ητανε επιθυμία τους καί τό επεδίωκαν.
Η παρέλαση τού σχολείου, μέ επί κεφαλής τήν γαλανόλευκη, ελληνική σημαία μας, εσκόρπαγε ρίγη συγκίνησης σέ μικρούς καί μεγάλους! Η σημαία ητανε καί ειναι η ελληνική ψυχή, καί ολοι τήν εσέβοντο, καί τήν τιμούσαν, τότε δέν υπήρχαν μπαχαλάκηδες, αναρχικοί, δήθεν κουλτουριάρηδες, καί αλλα υπουλα ανθελληνικά στοιχεία, νά τήν προσβάλουν, νά τήν ταπεινώνουν, καί νά τήν κάψουν, οπως κάποιοι ολίγοι κάνουνε σήμερα!! Τότε η εννοια, σημαία καί πατρίδα, ητανε εννοιες ιερές, καί τό ενοούσανε αυτό οι μαθητές καί τό εθνικό αισθημα, ητανε σέ πολύ υψηλό επίπεδο, αφού καί τό υπουργείο παιδείας, ελέγετο, Υπουργείο Εθνικής Παιδείας! Σήμερα, ουτε πού ξέρω!!
-- Ιδιο καθεστώς επικρατούσε,καί στά Γυμνάσια,εκεί μάλιστα μέ περισότερη σοβαρότητα, λόγω ηλικίας. Ειχαν ακόμα οι μαθητές τήν υποχρέωση, νά φοράνε ...πίλον, μέ τό σήμα τού πουλιού τής σοφίας τήν...κουκουβάγια!! Επίσης στά Γυμνάσια τής επαρχίας, απαγορεύετο τό πέρασμα από τήν κεντρική πλατεία, καί η σύναξη σέ καφενεία, καί σέ υποπτα σημεία τής πόλης πέραν μιάς καθορισμένης ωρας!
--Βέβαια η ...κουκουβάγια, δέν εφοριότανε, οπως τήν φοράει, ο...βαρύμαγκας, μαθητής πού βλέπετε, γιατί κάτι τέτοιο, ειχε 3ήμερον αποβολή από τό Γυμνάσιο... καί τήν δευτέρα, εμφανιζότανε στον Γυμνασιάρχη, μετά τού ...κηδεμόνος του!!! Τό πηλίκιο , ειναι από ναυτική σχολή, μέ τό γνωστό σήμα τής κουκουβάγιας!!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ
Εν αρχή, ην η σπασμένη πλάκα! Μέ αυτή αρχιζε τήν πρώτη επαφή του μέ τό σχολειό , ο μαθητής στά πέτρινα τά χρόνια! Μία πλάκα, σπασμένη, σέ δύο η τρία κομάτια, δεμένη, μέ σπάγγο, η καλτσοδέτα, γιά νά συγκαρατείται, καί ενα ...κοντύλι, γιά νά γράψει, τά πρώτα του,γράμματα!! Τό ο καί τό ι..τήν κουλουρίτσα , καί τήν ...μαγκουρίτσα!
-- ααα,,οοο,,,ιιι,,,εεε,,ηηη,,, μήλο, ολο, ελα λέλα, ελα λόλα, τόπι, οι πρώτες συλαβές!!
-- Τά....ηρωϊκά θρανία σέ ολες τίς τάξεις, από τήν πρώτη...μικρή, μέχρι καί τό Γυμνάσιο, επεφταν, θύματα κακοποιήσεων, από τούς μαθητές, σκαλίζοντας επάνω τους, μέ τόν σουγιά τό ονομά τους!! Γιά νηπιαγωγείο, δέν μιλάμε, δέν ειχε... εφευρεθεί ακόμα!!
Ο κάθε μαθητής, μαζί μέ τήν τσάντα, επρεπε νά φέρνει, καί ενα δαυλί., από τό σπίτι του, η εστω ...κλεμένο από κάποιο γειτονικό φράχτη! Μαθητικά εφόδια, λιγότερα , από τα ελάχιστα, ουτε γυαλιστερά βιβλία καί τετράδια, ουτε φανταχτερές σάκες, καί κασετίνες!! Ουτε, ουτε, παρά μόνο,γιά τσάντα, ενα τορβαδάκι, μέ ενα ξεροκόματο, ιδίως γιά τούς μαθητές πού επήγαιναν σχολείο, σέ γειτονικό χωριό μέ τά πόδια, μά μέ βροχή μά μέ κρύο καί ζέστη!!
--Αλλά η πειθαρχία, ο αυταρχισμός, από τόν ανεξέλεκτο δάσκαλο, δέν ελειπε! Η ηπιότερη ποινή τό τράβηγμα τού αυτιού, ητανε πταίσμα συνηθισμένο, οπως καί ο χάρακας, ανεκτός από ολους, μαθητές καί γονείς, καί ..,.τό ξύλο βγήκε από τόν παράδεισο ισχυε από τότε, τά δέ 15μελή, και τά δικαιώματα τού μαθητή , καί οι διαμαρτυρίες στά κανάλια, ηρθαν πολύ αργότερα!
-- Ομαδικά παιχνίδια στό διάλειμα, τό γνωστό ...μπίζζζζ ,καί κούρεμα μέ τήν ψιλή μηχανή, τακτικό λούσιμο ,μέ σαπούνι σπιτίσιας παρασκευής, γιατί οι ψύρες αφθονούσαν!!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου