--Στήν Ελληνική ιστορία,υπάρχουν πολλές προσωπικότητες, πού η κάθε μία,εχει αφήσει τό σημάδι της, καί τήν προσφορά της στόν τόπο μας, καί η κάθε μία στό ειδος της! Μία από αυτές πού εμειναν αξέχαστες στήν μνήμη τών Ελλήνων, ειναι η ηρωϊδα τού 1940, η πολυαγαπημένη, από μικρούς καί μεγάλους, η τραγουδίστρια τής νίκης η αξέχαστη Σοφία Βέμπο!
Η Σοφία Βέμπο, η θεατρίνα,καί τραγουδίστια μαζί, ειναι ο θρύλος, καί υμνωδός τής νίκης οπως,-καί δικαίως- ονομάστηκε από τόν Ελληνικό λαό. Ειναι η φωνή εκείνη, πού αναστάτωνε καί ενθάρυνε, κάθε Ελληνική ψυχή,η φωνή εκείνη πού στό ακουσμά της, εδινε ..ψυχή στά ποδάρια, φτερά μές στά στήθια, πού γράψαν θριάμβους, σάν τά παραμύθια, τά στρατευμένα Ελληνόπουλα, αντιμετωπίζοντας, τής φασιστικές ορδές τού Μουσολίνη, στά ΒορειοΗπειρωτικά βουνά!
--Γεννήθηκε τό 1910, από φτωχούς γονείς στήν Καλλίπολη τού Πόντου, καί εμεγάλωσε σέ εποχές δύσκολες καί πολυτάραχες, ανάμεσα σέ δύο πολέμους, καί τήν Μικρασιατική καταστροφή τού 1922.Μέ τήν ανταλλαγή τών πληθυσμών πού εγινε τότε, βρίσκεται μέ τήν οικογένειά της, στήν Τσαρίτσενα τής Λάρισας, καί αργότερα στόν Βόλο, οπου τελειώνοντας τό Γυμνάσιο, εργάζεται σάν καπνεργάτρια, γιά νά βοηθήσει οικονομικά τήν οικογένειά της.
-Η Σοφία Βέμπο, εμεγάλωσε, ανάμεσα σέ δύο γιαγιάδες,η μία φανατική βασιλικιά από τήν Θήβα, καί η αλλη, φανατική κομμουνίστρια από τόν Πόντο! Η φωνή ομως τής Σοφίας τίς ενωσε, αλλά τελικά τήν κέρδισε περισσότερο,η γιαγιά από τόν Πόντο! Ταξιδεύοντας, από τόν Βόλο στήν Θεσσαλονίκη, μέ τό ατμόπλοιο Κεφαλληνία, παίρνει στά χέρια της, τήν κιθάρα ενός συνταξιδιώτη της, καί τραγουδώντας μαγεύει μέ τήν φωνή της, ολους οσους τήν ακούν, καί εισπράττει τό πρώτο της θερμό χειροκρότημα, καί τά πολλά μπράβο, καί ξαναμπράβο!! Η μελωδική φωνή της ομως, φτάνει καί στά αυτιά τού πλέον κατάλληλου ανθρώπου,πού τόν σαγηνεύει, καί αμέσως τίς προτείνει συνεργασία! Ειναι εκείνος πού θά τήν οδηγήσει, στόν θρίαμβο, καί στήν δόξα!
-Η Σοφία,αρνείται αρχικά, καί δέν αποφασίζει, εάν πρώτα δέν πάρει τήν εγκριση, καί τήν ευχή τής μάνας της, καί τού πατέρα της τού Αθαν. Μπέμπου, οπως ηταν τό πραγματικό του επίθετο! Ο δρόμος , η μεγάλη καί φαρδειά λεωφόρος γιά τήν Σοφία ανοίγει, καί τό φθινόπωρο τού 1933, η αγνωστη καί νέα κοπέλα, εμφανίζεται στό θέατρο Κεντρικό Σταδίου καί Κολοκοτρώνη, από οπου καί ξεκινάει μία καριέρα, πού εμελλε νά συγκλονίσει τήν Ελλάδα γιά συνεχόμενα 45 χρόνια!! Τά τραγούδια, τής εποχής τού 1930,μιλάνε στήν ψυχή τών Ελλήνων, καί επουλώνουν, τίς πληγές πού εδημιούργησε , ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. Αργότερα στόν Ελληνοϊταλικό πόλεμο,καί αντιδρώντας στήν υπουλη φασιστική επίθεση τής Ιταλίας, η Σοφία δέν κρατιέται!!
-Φοράει τήν παραδοσιακή στολή τής καραγκούνας, τής νησιώτισας, τής Μοραϊτισας, καί πηγαίνει στό χιονισμένο Αλβανικό μέτωπο,καί στήν πρώτη γραμμή τραγουδάει καί εμψυχώνει τούς φαντάρους μας! Τά τραγούδια της ολα,αλλά κυρίως τό...παιδιά τής Ελλάδος παδιά,τό....κορόϊδο Μουσολίνι, τρελαίνουν τούς φαντάρους μας, καί κάθε Ελληνική ψυχή!! Περιοδεύει, από στρατόπεδο σέ στρατόπεδο, από νοσοκομείο, σέ νοσοκομείο, τραγουδάει γιά τούς τραυματίες, ξεσηκώνοντας τόν λαό, καί γίνεται ο εφιάλτης, καί τό κόκκινο πανί γιά τούς Ιταλούς, πού τήν επικηρύσουν, καί ζητάνε τήν σύληψή της ζωντανή η πεθαμένη!!
- Κυνηγημένη,καί κινδυνεύοντας νά συληφθεί,καταφεύγει στό Κάϊρο, οπου συνεχίζει νά τραγουδάει, καί νά μαζεύει χρήματα γιά τήν ενίσχυση, τών αναπήρων στρατιωτών τής Αλβανίας., Δέν σταματάει ομως στό Κάϊρο, ταξιδεύει, σέ ολο τόν κόσμο, προκαλώντας τήν συμπάθεια, καί τήν αγάπη τών ξένων, γιά τήν Ελλάδα!!
Κουρασμένη, μετά από ολα αυτά, καί αφού ο πόλεμος εχει τελειώσει,γυρίζει στήν ελεύθερη Αθήνα, καί ιδρύει, τό θρυλικό μέχρι σήμερα θέατρο Βέμπο,οπου δίνει τίς αξέχαστες γιά οσους τίς εζησαν θεατρικές παραστάσεις, πλαισιωμένη από τόν σύντροφό της Μίμη Τραϊφόρο.Συνεργάζεται μέ τόν Κυριάκο Μαυρέα,τόν Κοκκίνη, τόν Βασίλη Αυλωνίτη, καί παίζει τά αξέχαστα εργα,...Ξανανθίζουν τά ρόδα,..Γκρεμισμένη φωλιά,..Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου,..Βίρα τίς αγκυρες,..Φουρτούνα στά μπατζάκια μας, καί πολλές αλλες! Χορτασμένη από ανείπωτη δόξα,καί αφού εχει γίνει η λατρεία τών Ελλήνων,αποσύρεται γιά νά ξεκουραστεί.
- Τό βράδυ στό χαμό τού Πολυτεχνείου,στίς 17 Νοέμβρη 1973, μιά κυρία στέκεται στό πεζοδρόμιο τής πολυκατοικίας, στήν γωνία Πατησίων καί Στουρνάρα, εχοντας ανοίξει τήν πόρτα τού διαμερίσματός της, στόν τρίτο οροφο, καί τό γεμίζει μέ φοιτητές κυνηγημένους, από τά τάνκς τής χούντας!! Ενας αξιωματικός πού τήν βλέπει, τρέχει κατά πάνω της,καί μέ μιά σπρωξιά μέ τό οπλο του, τήν ξαπλώνει στό πεζοδρόμιο!! Η κυρία αυτή σηκώνεται, καί μέ εντονη φωνή τού λέει:
-Μά εγώ ειμαι η Σοφία Βέμπο κύριε !!!
-Στά...τέτοια μου, σέ γράφω, οποια κι΄αν εισαι εσύ!! Ηταν η απάντηση τού αφηνιασμένου αξιωματικού!
-Αργότερα, η Σοφία Βέμπο,ταμπουρωμένη, αρνείται καί δέν ανοίγει τήν πόρτα τού διαμερίσματός της,ωσπου μέ δυό-τρείς κλωτσιές, οι αστυνομικοί τής Ασφάλειας , τήν παραβιάζουν, καί συλαμβάνουν τούς φοιτητές,μαζί καί τήν ιδια ,η οποία οδηγείται καί κρατείται στήν Ασφάλεια! Τήν επόμενη χρονιά , καί σέ κάθε εκδήλωση τού Πολυτεχνείου, τήν εβλεπα,νά μάς κουνάει τό χέρι στούς διαδηλωτές, νά μάς πετάει τριαντάφυλλα,καί νά μάς στέλνει φιλάκια από τό μπαλκόνι τού τρίτου ορόφου οπου εμενε, φορώντας πάντα τό θρυλικό τσεμπέρι τής χωριατοπούλας!!
-Στήν επέτειο τού 1980 ομως, δέν τήν ειδα!!
-Αυτή τήν φορά,δέν ηρθε στό ραντεβού μας!!
- Δέν βγήκε στό μπαλκόνι της!!
-Δέν μάς εριξε τριαντάφυλα !!
-Δέν μάς εστειλε φιλάκια !!
-Δέν μάς χαιρέτησε κουνώντας τό χέρι της !!
Η Σοφία Βέμπο,η θρυλική Ελληνίδα, η ηρωϊδα τού 1940 ειχε φύγει γιά τούς ουρανούς ,καί πήρε τήν θέση της, στό πάνθεο τών ηρώων, τυλιγμένη μέ τήν γαλανόλευκη σημαία!!
-Αιωνία της η μνήμη !!
-Η Σοφία,αρνείται αρχικά, καί δέν αποφασίζει, εάν πρώτα δέν πάρει τήν εγκριση, καί τήν ευχή τής μάνας της, καί τού πατέρα της τού Αθαν. Μπέμπου, οπως ηταν τό πραγματικό του επίθετο! Ο δρόμος , η μεγάλη καί φαρδειά λεωφόρος γιά τήν Σοφία ανοίγει, καί τό φθινόπωρο τού 1933, η αγνωστη καί νέα κοπέλα, εμφανίζεται στό θέατρο Κεντρικό Σταδίου καί Κολοκοτρώνη, από οπου καί ξεκινάει μία καριέρα, πού εμελλε νά συγκλονίσει τήν Ελλάδα γιά συνεχόμενα 45 χρόνια!! Τά τραγούδια, τής εποχής τού 1930,μιλάνε στήν ψυχή τών Ελλήνων, καί επουλώνουν, τίς πληγές πού εδημιούργησε , ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. Αργότερα στόν Ελληνοϊταλικό πόλεμο,καί αντιδρώντας στήν υπουλη φασιστική επίθεση τής Ιταλίας, η Σοφία δέν κρατιέται!!
-Φοράει τήν παραδοσιακή στολή τής καραγκούνας, τής νησιώτισας, τής Μοραϊτισας, καί πηγαίνει στό χιονισμένο Αλβανικό μέτωπο,καί στήν πρώτη γραμμή τραγουδάει καί εμψυχώνει τούς φαντάρους μας! Τά τραγούδια της ολα,αλλά κυρίως τό...παιδιά τής Ελλάδος παδιά,τό....κορόϊδο Μουσολίνι, τρελαίνουν τούς φαντάρους μας, καί κάθε Ελληνική ψυχή!! Περιοδεύει, από στρατόπεδο σέ στρατόπεδο, από νοσοκομείο, σέ νοσοκομείο, τραγουδάει γιά τούς τραυματίες, ξεσηκώνοντας τόν λαό, καί γίνεται ο εφιάλτης, καί τό κόκκινο πανί γιά τούς Ιταλούς, πού τήν επικηρύσουν, καί ζητάνε τήν σύληψή της ζωντανή η πεθαμένη!!
- Κυνηγημένη,καί κινδυνεύοντας νά συληφθεί,καταφεύγει στό Κάϊρο, οπου συνεχίζει νά τραγουδάει, καί νά μαζεύει χρήματα γιά τήν ενίσχυση, τών αναπήρων στρατιωτών τής Αλβανίας., Δέν σταματάει ομως στό Κάϊρο, ταξιδεύει, σέ ολο τόν κόσμο, προκαλώντας τήν συμπάθεια, καί τήν αγάπη τών ξένων, γιά τήν Ελλάδα!!
- Τό βράδυ στό χαμό τού Πολυτεχνείου,στίς 17 Νοέμβρη 1973, μιά κυρία στέκεται στό πεζοδρόμιο τής πολυκατοικίας, στήν γωνία Πατησίων καί Στουρνάρα, εχοντας ανοίξει τήν πόρτα τού διαμερίσματός της, στόν τρίτο οροφο, καί τό γεμίζει μέ φοιτητές κυνηγημένους, από τά τάνκς τής χούντας!! Ενας αξιωματικός πού τήν βλέπει, τρέχει κατά πάνω της,καί μέ μιά σπρωξιά μέ τό οπλο του, τήν ξαπλώνει στό πεζοδρόμιο!! Η κυρία αυτή σηκώνεται, καί μέ εντονη φωνή τού λέει:
-Μά εγώ ειμαι η Σοφία Βέμπο κύριε !!!
-Στά...τέτοια μου, σέ γράφω, οποια κι΄αν εισαι εσύ!! Ηταν η απάντηση τού αφηνιασμένου αξιωματικού!
-Αργότερα, η Σοφία Βέμπο,ταμπουρωμένη, αρνείται καί δέν ανοίγει τήν πόρτα τού διαμερίσματός της,ωσπου μέ δυό-τρείς κλωτσιές, οι αστυνομικοί τής Ασφάλειας , τήν παραβιάζουν, καί συλαμβάνουν τούς φοιτητές,μαζί καί τήν ιδια ,η οποία οδηγείται καί κρατείται στήν Ασφάλεια! Τήν επόμενη χρονιά , καί σέ κάθε εκδήλωση τού Πολυτεχνείου, τήν εβλεπα,νά μάς κουνάει τό χέρι στούς διαδηλωτές, νά μάς πετάει τριαντάφυλλα,καί νά μάς στέλνει φιλάκια από τό μπαλκόνι τού τρίτου ορόφου οπου εμενε, φορώντας πάντα τό θρυλικό τσεμπέρι τής χωριατοπούλας!!
-Στήν επέτειο τού 1980 ομως, δέν τήν ειδα!!
-Αυτή τήν φορά,δέν ηρθε στό ραντεβού μας!!
- Δέν βγήκε στό μπαλκόνι της!!
-Δέν μάς εριξε τριαντάφυλα !!
-Δέν μάς εστειλε φιλάκια !!
-Δέν μάς χαιρέτησε κουνώντας τό χέρι της !!
Η Σοφία Βέμπο,η θρυλική Ελληνίδα, η ηρωϊδα τού 1940 ειχε φύγει γιά τούς ουρανούς ,καί πήρε τήν θέση της, στό πάνθεο τών ηρώων, τυλιγμένη μέ τήν γαλανόλευκη σημαία!!
-Αιωνία της η μνήμη !!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ
andrianosleonidas.blogspot.com
( δημοσιεύτηκε στά ΝΕΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ , καί στήν ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΓΝΩΜΗ τού Πειραιά)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου