Λεων. Ανδριανός :.ΕΔΩ, ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ...!!!

- Παρασκευή θυμάμαι ητανε! Κατά τό σούρουπο ! Ο χαλασμός πού γινότανε στό Πολυτεχνείο! Ολος ο κόσμος στούς δρόμους, θυμωμένος, οχι σάν αλλοτε φοβισμένος! Κάτι σάν πανηγύρι, αλλοιώτικο ομως!

-Κάτω η χούντα! Κάτω ο Παπαδόπουλος!  Στούς στρατώνες ο στρατός! Τό διατάζει ο λαός!  Απόψε πεθαίνει  ο φασισμός!

 Εξω οι Αμερικάνοι ! Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!

Σάς μιλάει ο ελεύθερος ραδιοφωνικός σταθμός, τών Ελλήνων!

Συμπαράσταση λαέ! Βγείτε ολοι στούς δρόμους!

Απόψε σκοτώνουν τά παιδιά σας! Εσείς  πώς θά κοιμηθείτε  ;
- Στρατιώτες, αδέρφια, μήν πυροβολήστε τά αδέρφια σας τούς φοιτητές! Ειμαστε αδέρφια!  Ειμαστε αδέρφια!

Φέρτε μας φάρμακα! Θέλουμε γιατρούς! Θέλουμε γάζες!

Φέρτε μας ψωμί, καί τρόφιμα, από τήν πίσω πόρτα.

Απόψε πεθαίνει ο φασισμός!
- Σέ γνωρίζω από τήν κόψη, τού σπαθιού τήν τρομερή! 

-Μπάμ, μπάμ, μπαμπαμπούμ, μπούμ!

Μπουλούκι αλαφιασμένος ο κόσμος τρέχει νά γλυτώσει!

- Μπάμ, μπάμ, μπαμπαμπούμ, μπούμ!

-Τά μαγαζιά κατεβάζουν τά ρολλά, σβύνουν τά φώτα! Κόλαση!

    - Κλάματα, κατάρες, φωνές! Προδότες, γιατί  μάς σκοτώνεται ::

-  Καπνός, δακρυγόνα,  πνίγηκε  η Ομόνοια ! Τά μάτια κλαίνε !

- Μπάμ, μπάμ μπαμπαμπούμ, μπούμ!

- Γωνία, Αθηνάς-Λυκούργου!

- Σβύνω τά φώτα, πάω νά κλειδώσω τό μαγαζί!

- Ενα ποτάμι τρομαγμένοι, κυνηγημένοι,ανδρες, γυναίκες, παιδιά, μέ προλαβαίνουν!
- Μπουκάρουνε μέσα! 

- Χώραγαν εκατό ; μπήκαν  διακόσιοι!

- Μπάμ,μπάμ,μπουμπουμπούμ, μία χειροβομβίδα, στήν γωνία! 

-Κάτω οι βιτρίνες τών μαγαζιών!

-Ταραχή μεγάλη, σταυροκοπήματα,πατερημά, Παναγίτσα μας!

- Κόντεψε η ωρα τρείς, κάπως εκόπασαν! 

- Ενας-ενας, δύο-δύο, φεύγουνε κατά Μοναστηράκι μεριά!

-Μείναμε τέσσερις! 

- Μιά λιγνή αδυνατούλα μικρομάνα, δύο διδυμάκια πεντάχρονα, τρομαγμένα, καί κοιμησμένα! Τώρα τί κάνουμε;

-Σώσε μας κύριε! Μή μάς βγάζεις εξω!Λυπήσου τά παιδάκια μου!

-Πού νά τά πάω τέτοια ωρα: Νά κοιμηθούμε εδεπά στήν γωνίτσα ;

- Τό ενα εγώ, στήν αγκαλιά, τό αλλο εκείνη !

-Στήν Σωκράτους, εχω παρκάρει τό αμάξι! Μπήτε μέσα!

-Πού μένεται; Εδώ κοντά κύριε, στά Ανω Λιόσια!!!

-Φτάσαμε, στό σπίτι στά Ανω Λιόσια! Ευχαριστώ δέν μού ειπε! 

-Ηθελε νά μού φιλήσει τά χέρια!
- Αρχισε  νά χαράζει! Στά αυτιά μου, ακόμα ακούω τήν κραυγή!
Θέλουμε γιατρούς, θέλουμε φάρμακα!

Θέλουμε  ψωμί θέλουμε τρόφιμα.
- Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ  Πολυτεχνείο!
- Απόψε σκοτώνουν τά παιδιά σας, εσείς πώς κοιμάστε ;
- Μπάμ, μπάμ, μπαμπαμπούμ, μπούμ !!

ΛΕΩΝΙΔΑΣ  Η.  ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ