- Οι δυό μας ειμαστε!
- Εγώ, καί αυτός!
- Καί πού δέν πήγαμε! Καί τί δέν κάναμε ! Κάθε ημέρα μαζί !
- Εγώ τού μίλαγα, μά αυτός αμίλητος! Μόνο στά μάτια μέ κοίταγε!
- Μοιραζόμαστε, τό ξεροκόματο, οσο τού εδινα.Αν περίσευε!
- Τρέχαμε στό αμπέλι! Εκείνος, μπροστά, καί χαρούμενος!
- Εγώ πάντα πίσω καί ακλούθα!
- Τό μεσημέρι τόν Λούσιο! Νά ξεδιψάσουμε!
- Κάτω από τό γεφύρι. Στήν μεγάλη απλωσιά τού ποταμιού! Εκεί πού στροβίλιζαν τά παγωμένα νερά, καί εκαναν βερίνες! Πού μέ φόβιζαν! Σέ ποιό υπόγειο χάνονται τόσα νερά ;;
- Καί εκεί τόν αρπαξα, τόν χάϊδεψα, ...καί μπλούμ, τόν πέταξα στό ποτάμι! Παλιόπαιδο, σκανταλιάρικο!
- Τόν εβλεπα, νά βουλιάζει, νά χάνεται,νά ξαναβουλιάζει, νά ξαναχάνεται, ουρλιάζοντας!
- Τόν πήρε τό ποτάμι,τόν εχασα από τά μάτια μου! Ακουγα μόνο τά ουρλιαχτά του!
- Επεσα κάτω, μετανοιωμένως, καί κλαίγοντας! Πόση ωρα δέν ξέρω! Μέ πήρε ο υπνος!
- Ενα χάδι στό μέτωπό μου, μέ ξύπνησε!
- Ητανε ο φίλος μου ! Ητανε ο σκύλος μου!
- Πού μού εκανε χαρούλες !!!!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ
- Εγώ, καί αυτός!
- Καί πού δέν πήγαμε! Καί τί δέν κάναμε ! Κάθε ημέρα μαζί !
- Εγώ τού μίλαγα, μά αυτός αμίλητος! Μόνο στά μάτια μέ κοίταγε!
- Μοιραζόμαστε, τό ξεροκόματο, οσο τού εδινα.Αν περίσευε!
- Τρέχαμε στό αμπέλι! Εκείνος, μπροστά, καί χαρούμενος!
- Εγώ πάντα πίσω καί ακλούθα!
- Τό μεσημέρι τόν Λούσιο! Νά ξεδιψάσουμε!
- Κάτω από τό γεφύρι. Στήν μεγάλη απλωσιά τού ποταμιού! Εκεί πού στροβίλιζαν τά παγωμένα νερά, καί εκαναν βερίνες! Πού μέ φόβιζαν! Σέ ποιό υπόγειο χάνονται τόσα νερά ;;
- Καί εκεί τόν αρπαξα, τόν χάϊδεψα, ...καί μπλούμ, τόν πέταξα στό ποτάμι! Παλιόπαιδο, σκανταλιάρικο!
- Τόν εβλεπα, νά βουλιάζει, νά χάνεται,νά ξαναβουλιάζει, νά ξαναχάνεται, ουρλιάζοντας!
- Τόν πήρε τό ποτάμι,τόν εχασα από τά μάτια μου! Ακουγα μόνο τά ουρλιαχτά του!
- Επεσα κάτω, μετανοιωμένως, καί κλαίγοντας! Πόση ωρα δέν ξέρω! Μέ πήρε ο υπνος!
- Ενα χάδι στό μέτωπό μου, μέ ξύπνησε!
- Ητανε ο φίλος μου ! Ητανε ο σκύλος μου!
- Πού μού εκανε χαρούλες !!!!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ
εξ Ελληνικού Γορτυνίας
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου