Λεων. Ανδριανός :: ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΛΛΑ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...!!!

-
-  Δέν ξεχνέται εκείνος ο διαβολεμένος Ιούλιος! Μέ τό απολυτήριο τής  Αεροπορίας στήν κωλότσεπη, καί χωρίς δεκάρα στήν τσέπη, σέ μιά αφιλόξενη Αθήνα πού κανείς δέν μέ περιμένει, και από κανένα δέν ελπίζω!!  
- Γυρίζω  στό καυτό καμίνι τού κέντρου τής Αθήνας, καί κάθε τόσο, σταματάω στό οποιο εστιατόριο, οχι γιά νά φάω αλλά γιά νά ρουφήξω ενα ποτήρι νερό, καί αυτό λάθρα!  Η πείνα δέν υποφέρεται, αλλά καί η δίψα ειναι χειρότερη!  Πέρασαν δέκα ημέρες  κιόλας, πού τό ..σιτηρέσιο, ειναι  μόνο μισή φραντζόλα μαύρο ψωμί, καί αυτή οχι πάντα!! Πεινάου,καί τρέχουνε τά σάλια μου, σάν θυμάμαι τήν γεμάτη καραβάνα τής Αεροπορίας  !!    Καί κάθε βράδυ, υπνο στήν φιλόξενη  ταράτσα τής θείας  μου Ελένης  στό Περιστέρι, στόν αγιο Ιερόθεο!! 

    - Τά πράγματα ομως ζορίζουν, αυτή η κατάσταση, δέν πάει αλλο!  Σέρνω τά βήματά μου, στήν πλατεία Θεάτρου, στήν οδό Σωκράτους, καί τό μπουρί τής ταβέρνας ΚΛΗΜΑΤΑΡΙΑ, βγάζει τίς μυρουδιές τίς κουζίνας στό πεζοδρόμιο, καί μού μπουκώνουν τήν μύτη, μού γαργαλάνε τόν ουρανίσκο, καί μού λιγώνουν τό στομάχι !
-- Μπαίνω στήν αυλή, κατ' ευθείαν στόν κοιλαρά, πού καθαρίζει φασολάκια !  
- Ξέρετε, θέλω να μού γεμίσετε, ενα τενεκέ μέ διάφορα αναψυκτικά, νά μού βάλετε καί λίγο πάγο νά παγώσουνε, γιά νά πάω μετά νά τά πουλήσω !
-- Σέ δέκα λεπτά, ορίστε νεαρέ τό χαρτάκι πέρασε στό ταμείο !! 
- Ξέρετε δέν σάς τό ειπα, δέν εχω λεπτά, δέν εχω ...μία ! 
Καί τότε τί ηρθες νά κάνεις ρέέέ ; Νά παίξεις μέ εμένα ;;
-Πήγαινε στό διάολο παλιο-αληταρά, αντε πάρε δρόμο καί πνίγομαι ! 
- Οχι κύριε,  δέν ήρθα νά παίξω, νά δουλέψω θέλω! Νά δείτε καί τό απολυτήριό μου, χθεσινό σμηνιτάκι ειμαι,αφραγκο, νηστικό, καί πρέπει νά επιβιώσω ! Δώστε μου τά αναψυκτικά νά τά πουλήσω στόν δρόμο, καί θά σάς φέρω αμέσως τά λεπτά σας ! Ειλικρινά σάς λέω, κρατήστε καί τό απολυτήριό μου ! Πιστέψτε με, πιστέψτε με !
- Ο χοντρός ο κοιλαράς, ξαφνιάζεται, δαγκώνει τά χείλη του, ρουφάει τό τσιγάρο του, μέ γουρλωμένα μάτια, μέ κοιτάει κατάματα !
-Μπέσα ρέέέέ, λές  αλήθεια !
- Μπέσα αφεντικό, νά στό ορκίζομαι!
- Ορίστε, πάρε τά αναψυκτικά, καί νά ειδώ τήν μπέσα σου ρέέέ! Πάρε καί τό ανοιχτήρι !  
- Μέ τόν τενεκέ στό χέρι,...επελαύνω Σωκράτους καί Διπλάρη γωνία ! Πεινάω, αλλά τό ξεχνάω !
- Πορτοκαλάδες, λεμονάδες, καί...μπιράλ, από ολα εχω, πάρε κόσμε, πάρε κόσμε !  
    Δυό-τρείς πλησιάζουν, δώσε μία, καί αλλη μία καί αλλη μία! Σέ λίγη ωρα, ο τενεκές αδειασε! Τρέχω πάλι στόν κοιλαρά! Αφεντικό  τά πούλησα, νά πάρε τά λεφτά σου, δόσε μου καί  τά δικά μου!!
 Μικρέ, ξαναγέμισε τόν τενεκέ, στό παληκάρι, διατάζει  τώρα ο κοιλαράς!
-- Από εκεί καί υστερα,τό δρομολόγιο τό εκανα πετώντας !
- ΩΣΠΟΥ, ΩΣΠΟΥ, ΩΣΠΟΥ
-- Μία ημέρα, μία τανάλια, μέ πιάνει από τόν σβέρκο !
- Ητανε τό χέρι τού αστυφύλακα !
- Αστυνομία, προχώρα, προχώρα καί μήν μιλάς ! 
- Προχωράω καί δέν μιλάω !
-Στά 200 μέτρα, η ράμπα τού ΣΤ αστυνομικού τμήματος  στήν Κουμουνδούρου ! Στέκομαι ανύποπτος πρωτάρης γάρ, καί τότε μιά  ξαφνική γερή κλωτσιά στόν κώλο, μέ στέλνει κουτρουβάλες στήν αγρια ράμπα, καί τό κεφάλι μου σκάει επάνω στήν σιδερένια πόρτα τού κρατητήριου τού τμήματος!
- Η πόρτα ανοίγει, καί ενα χέρι μέ σούρνει στό δάπεδο! Μέσα στό μισοσκόταδο ψάχνομαι ! Αιματα στό κούτελο, σκισμένο τό παντελόνι στά γόνατα, καί ο τενεκές αδειος,τά μπουκάλια σκόρπια καί σπασμένα!
- Τέσσερις βασανιστικές ωρες κρατούμενος, χωρίς νά ξέρω τό γιατί! Οι πέντε-εξη, αγνωστές μου υποπτες καί περίεργες φάτσες, μέ ανακρίνουν ! 
 Πρωτάρης, πρωτάρης ρέέέ ; δέν τρέχει τίποτα παληκάρι μου, θά συνηθίσεις καί εσύ ! Ελα τό απόγευμα στό στέκι, πού θά ειμαστε ολοι !
- Μετά από τέσσερις ωρες , τό παραθυράκι τού πειθαρχείου ανοίγει !
- Ανδριανόόόός, ελα στόν αξιωματικό υπηρεσίας !
 Πάρε τόν τενεκέ σου, υπόγραψε εδώ καί φύγε !- 
Πήρα τόν τενεκέ μου, υπόγραψα  καί εφυγα !
- Τήν αλλη ημέρα, χαράματα ο κοιλαράς, εχει ετοιμάσει τόν τενεκέ !
- Στήθηκα στήν γωνία Σωκράτους καί Διπλάρη !
- Λεμονάδες, πορτοκαλάδες, καί ...μπιράλ, από ολα εχω,πάρε κόσμε, πάρε κόσμε !
- Η τανάλια, μέ ξαναπιάνει, από τόν σβέρκο !
- Αστυνομία, προχώρα καί μήν μιλάς !
- Προχωράω, καί δέν μιλάω !
- Τό ιδιο δρομολόγιο! Ακούω τούς περαστικούς!
- Μά τί εκανε τό παιδί μιά χαρά παληκάρι ειναι ;;
- Τί λές κυρία μου, ξέρεις τί  μπορεί νά ειναι αυτός ; πρεζάκιας, κλέφτης, χασικλής μπορεί νά ειναι αυτός πού βλέπεις ! ( ο πρεζάκιας, ο κλέφτης, ο χασικλής ειμουνα εγώ ).
 - Καί εγώ μέ τόν τενεκέ στό χέρι νά βαδίζω, νά βαδίζω καί νά πεινάω! Πεινάω, αλλά τί νά κάνω !
- Φτάσαμε στό τμήμα, τά αλλα γνωστά !
-Κλωτσιά, κουτρουβάλα, αποτυπώματα, κρατητήριο, σκοτάδι !
- Πόσες ωρες εμεινα, δέν θυμάμαι, τό πήρα απόφαση !
- Πάρε τόν τενεκέ σου καί φύγε!
- Τήν αλλη ημέρα,τήν παράλλη, καί κάθε ημέρα, ο αστυφύλακας στήν Σωκράτους, νά μέ κυνηγάει καί εγώ νά κρύβομαι!  
Ειχα βγεί στήν παρανομία, χωρίς νά καταλάβω !
- Σήμερα τόν παρακάλεσα, Αφησέ με βρέ ανθρωπε σμηνιτάκι σού ειπα ειμαι! Τά εισιτήρια νά βγάλω νά πάω στό χωριό ! Νά καί τό απολυτήριο !
- Αδικος ο κόπος, δέν ελύγισε! Σημερα μάλιστα, μέ πήγε στόν διοικητή !
- Ακου νά σού ειπώ, εδώ νά μήν σέ ξαναφέρουνε! Ακουσες ;
- Ακουσα κ. διοικητά, αλλά γιά δουλειά  θά μέ ξαναφέρουνε ! Γιά κλεψιά, δέν θά μέ φέρουνε ! 
- Ο διοικητής, γουρώνει τά μάτια !
- Αστυφύλαξ, πάρτονε από μπροστά μου!
*********
 ΤΑ  ΧΡΟΝΙΑ  ΠΕΡΑΣΑΝ
- Τό ανεργο, αφραγγο, σμηνιτάκι,  τώρα εχει πορτοφόλι, εχει  αμάξι, εχει γραφείο !
 Στήν διαδρομή μου γιά τό γραφείο, περνάω, καί κάνω στάση στό τυπογραφείο ενός φίλου μου!  Καλό παιδί, κολλητός, καί ψιλορουφιανάκος τής αστυνομίας! Τούς τυπώνει τζάμπα τίς κάρτες καί εχουνε πάρε-δώσε!
- Καί νάσου ο τύπος, εκείνος μέ τό χέρι τανάλια, μέ τήν κλωτσιά στόν κώλο ο διώκτης μου!
 -Δέν κρατιέμαι, πετάγομαι ορθιος !
- Ελα ρέ πού σέ πέτυχα, απονε,  αδικε, παλιάνθρωπε !!
- Εσύ  δέν εισουνα στό  ΣΤ  τμήμα  ρέέέ ; 
--  Εγώ ειμουνα !
- Εσύ δέν εισουνα στήν δίωξη μικροπωλητών ;;
- Εσύ δέν εισουνα, μέ τίς κλωτσιές στόν κώλο ;;
- Ναί εγώ ειμουνα, αλλά η υπηρεσία βλέπεις !
-Καί τί σού ειπε η υπηρεσία ρέέέ,  μεταχειρίσου τον σάν κοινό εγκληματία; Σού ειπε η υπηρεσία, γκρέμισέ τονε, νά τσακιστεί νά μείνει ανάπηρος ;
 
- Εχεις δίκαιο κύριε, αλλά  σέ παρακαλώ ηρέμησε, δέν μπορώ νά συνεχίσω, ειμαι στενοχωρημένος !! Εχω τό παιδί μου ασχημα, στό νοσοκομείο!!
- Αν ειναι ετσι, σταματάω! 
--Βάζω τό χέρι στο πορτοφόλι, βγάζω οτι βγάζω, τού τά χώνω στήν τσέπη, και φεύγω!!
- Αλλαξα δρομολόγιο γιά πολλές  ημέρες, ωσπου ενα τηλεφώνημα από τόν φίλο μου!!
-Πού εισαι  ρέ;; Γιατί χάθηκες ;;  Σού εχω νέα!!
- Λέγε!!
- Ο αστυφύλακας, ακόμα κλαίει, μέ αυτό πού τού εκανες !!

ΛΕΩΝΙΔΑΣ  Η.  ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ



 
 




Σχόλια

Flag Counter