Λεων. Ανδριανός : Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ !

                                  Ο  ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ  ΠΑΥΛΟΣ 

 Στό  σχολείο μορφώνεσαι. Μαθαίνεις  γράμματα . Γράμματα  σπουδάγματα  τού  θεού  τά  πράγματα .  Αρκεί  νά  μελετάς , καί  νά  βοηθάς  τόν  δάσλαλό  σου, πού   κοπιάζει  καί   πασχίζει   γιά εσένα. Πού  προσπαθεί  νά  σέ  βηθήσει  , καί  νά  σού  φανεί χρήσιμος . Νά  τού  συγχωρείς  τόν  θυμό  του , οταν  τόν  σκάς . Ανθρωπος  ειναι  καί  αυτός Εχει  καί  εκείνος  τά  δικά  του .  Βρισκόμαστε  στήν  εκτη  τάξη  τού  δημοτικού . Ντάλα  ανοιξη , και  από  τήν  ζέστη  κουτουλάγαμε  επάνω  στά  θρανία , καί  μέ  τό  ζόρι  κρατάγαμε  τά  μάτια  μας  ανοιχτά , γιά  νά  μήν  μάς  πάρει  ο  υπνος . Από  τά  παράθυρα  τής  τάξης  , φαινόσαντε  οι  ανθισμένες  ακακίες  ,  καί  τά πετροχελίδονα  καί  τά  σπουργίτια  μάς  ξεκούφαιναν .  Πού  ορεξη  γιά  μάθημα !! 
      Αλλά  ο  δάσκαλος , δάσκαλος . Ειχε  αλλη γνώμη  , καί  δέν  χαμπάριαζε  από  τήν  δική  μας...μουργέλα .  Επρεπε  νά  βγάλει  την υλη , οπως  ελεγε τό  πρόγραμμα .Σηκώνει  στόν  πίνακα  τόν  μαθητή  . 
     Σήκω  εσύ .

     Τό  παιδί σηκώνεται !!
     Λέγε  τί  ξέρεις γιά  τόν  Απόστολο  Παύλο .
  Τί  νά  ειπεί  τό  παιδι. Τό  μόνο  πού  ηξερε  γιά  τόν  Απόστολο  Παύλο , ητανε  τό  ονομά  του  καί  εκείνο  ισιαμε  πού τό  εθυμότανε . 
  Καί  τώρα  τί  κάνουμε ;;  
Αναπατάει  τά  πόδια  του, τραβάει  τά  μανίκια  τής  μπόλκας  του , ψειρίζει  τά  νύχια  του, ρουφάει  τήν  μύτη  του  , αλλά  ιδέα  δέν  τού  ερχεται,καί  μέ  κατεβασμένο  τό  ψαλιδοκουρεμένο  κεφάλι  του , εχει  κολήσει  τά  μάτια  του  στό  πάτωμα .
 Λέγε  ρέέέέ τού  λέει  ο  δάσκαλος !!.
 Τό  παιδί  , οση  προσπάθεια  καλι  αν  κάνει  , δέν  θυμάται , δέν  ετυχε  νά  γνωρίζει  ενα  τέτοιο ...κύριο ,καί  η  γκλάβα  του  τίποτα  δέν  κατεβάζει . Νοήματα  από  κάτω , κάποιοι  ψίθυροι  από  τά  μπροστινά  θρανία , δέν  καταφέρνουν νά  βοηθήσουν  τόν  αδιάβαστο  μαθητή . Οπότε  ο  δάσκαλος  καί μέ  τό  δίκηο  του , γίνεται  μπαρούτι  . Χάνει  τήν  ψυχραιμία  του  , γουρλώνει  τά  μάτια  του !!
  Λέγε  ρέέέ  πανάθεμα τόν  γονιό  σου  !!  Λέγε  ρέέέέ  μήν  πετάξω  τό  κουδούνι  , καί  σού  κάνω  τό  κεφάλι...δόγες .  Λέγε  ρέ  καί  μ΄ επρηξες  . Λέγε  μήν  πάρει  ο  διάβολος  εσένα  καί  τόν  Παύλο  μαζί  .
  Εεεε...εκεί  ποιός  μπορούσε  νά  κρατήσει  τά  γέλια  του;;  Κανένας  !! Καί  ενα  βροντερό  γέλιο  , εγέμισε  τήν  αιθουσα  τής  τάξης .  Ηταν  τέτοιο  τό  γέλιο  , πού  καί  ο  ιδιος  ο  δάσκαλος  δέν  κρατήθηκε  ,  καί  γελώντας  καί  αυτός  αναφώνισε  τήν  γνωστή  του  καί  συνηθισμένη  του  ατάκα .......σκουράντζοοοο !  Καί  τό  επανέλαβε  ολη  η  τάξη ....σκουράντζοοοοοο , σκουράντζοοοοοοο!!!
  Αιωνία  σου  η  μνήμη  μπάρμπα-Θοδωρή ,  καλή  σου  ωρα  Βασίλη  !!!

                                          ΛΕΩΝΙΔΑΣ  Η.  ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ