- Μιά πλατεία πνιγμένη από φράχτες !
Από εδώ καί από εκεί, από ενα καταπατητή ! Ενας φράχτης μέ παλιούρια, τήν εκοβε στήν μέση !
Τήν εβλεπες καί τήν λυπόσουνα! Γιατί μπορούσε νά ειναι πολύ ωραία !
-Ολοι τήν σχολίαζαν! Νά γίνει ετσι, νά γίνει αλλοιώς!
-Αλλά κανένας δέν τολμούσε, ολοι περίμεναν τόν τρελό !
-Καί ο τρελός, ευρέθηκε, ητανε ο πρόεδρος Ηλίας Ανδριανός!
- Κάλεσε τόν ...ιδιοκτήτη!
-Νά σού δώσουμε κάτι, νά φύγει εκείνο τό ανάθεμα από τήν πλατεία ;
- Πόσα ; Τόσα ! Ειναι λίγα, θέλω αλλα τόσα !
- Δέν τά βρήκανε, ...ιδιοκτήτης καί κοινότητα !
- Στό αλλο χωριό, δούλευε η ΜΟΜΑ, πέρασε καί από τό δικό μας!
- Ενα κατσίκι, στού Σαμαρτζή τήν ταβέρνα, μπόλικο κρασί, καί οι φαντάροι σούρωσαν !
- Λοχία, κατάλαβες τί ειπαμε !
- Φύγε Πρόεδρε μακρυά, νά μήν εισαι μπροστά καί εννοια σου !
- Ο σουρωμένος λοχίας επάνω στό γκρέϊντερ, παίρνει σβάρνα, καί σαρώνει τό φραγμένο ανάθεμα ! Ο τόπος ανοιξε, η πλατεία μεγάλωσε, ολοι χειροκροτήσανε !
- Τήν αλλη ημέρα, ο ξενοχωρίτης ιδιοκτήτης, ειδοποιημένος, κατέφθασε καί αρχισε νά βρίζει καί νά απειλεί τόν πρόεδρο !
-Θά σέ κάνω, θά σέ ράνω! Θά σέ πάου στό δικαστήριο !
-Αλλά ποτέ δέν πήγε! Γιατί δέν ειχε τίλους ! Δέν ειχε συμβόλαια !
Ετσι γυρεύοντας τά πολλά, εχασε καί τά λίγα !
Η πλατεία, μεγάλωσε, ομόρφηνε ! Καί τήν απολαμβάνουμε !!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου