. . .. ,,Η....ΔΟΛΙΑ Η ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ..!!!
( μολογάει ο Λεων. Ανδριανός )
-- Πολλές φορές, ακούμε καί αλλες τόσες μεταχειριζόμαστε καί εμείς τήν λέξη....ψωροκώσταινα, υπονοώντας τήν χώρα μας, τήν Ελλάδα ! Μία λέξη, ενα παρατσούκλι, ειρωνικό, προσβλητικό υβριστικό καί απαξιωτικό , γιά τήν ιδια μας τήν χώρα. Πού θά βρεί τόσα λεφτά η ψωροκώσταινα; Τί περιμένεις νά σού κάνει η ψωροκώσταινα ; Καί αλλα τέτοια ταπεινωτικά λέγονται καί ακούγονται !
-- Αλήθεια ομως, πώς γεννήθηκε αυτό τό παρατσούκλι;; Αυτή η τόσο ταπεινωτική λέξη γιά τήν πατρίδα μας ; Ας γυρίσουμε τόν χρόνο πίσω, καί ας πάμε τότε πού η πατρίδα μας εδινε τόν πιό σκληρό καί υστατο αγώνα γιά νά αποτινάξει τόν Τούρκικο ζυγό. --
-- Η οικονομική της κατάσταση, ηταν περισσότερο από τραγική καί απείρως χειρότερη από τήν σημερινή. Ο αγώνας ειχε μεγάλες ανάγκες , καί κινδύνευε, νά πάνε στράφι τόσες θυσίες καί τόσοι κόποι .Oi απανταχού τής γής λιγοστοί Ελληνες εχουν κινητοποιηθεί. Ανάμεσά τους καί μία φλογερή Ελληνίδα , μία πραγματική αρχόντισα, μία μητέρα τεσσάρων παιδιών, η Πανώρια Χατζηκώστα, από τίς Κυδωνιές τής Μικράς Ασίας.
-- Ο πόθος της νά ειδεί τήν Ελλάδα ελεύθερη , δέν τήν αφήνει νά ησυχάσει, καί μιά ημέρα μαζεύει καί πουλάει τά υπάρχοντά της , καί εγκαταλείπει τούς συγγενείς καί φίλους της, καί μαζί μέ τόν ανδρα της καί τά τέσσερα παιδιά της , φεύγει από τίς Κυδωνιές καί φθάνει στόν επαναστατημένο καί φλογισμένο Μοριά , γιά νά βοηθήσει τόν αγώνα εναντίον τών Τούρκων, καταξαδεύντας εν τώ μεταξύ, ολες τίς οικονομίες της πού εφερε μαζί της.
--- Υστερα από πολλές δυσκολίες, καί τήν περιπλάνηση κάτω από αθλιες συνθήκες , αυτή η πραγματική αρχόντισα, βλέπει μέ τά ιδια της τά μάτια, τόν ανδρα της , νά τόν σφάζουν οι Τούρκοι καί νά τίς αρπάζουν τά τέσσερα παιδιά της .
Μετά από αυτό, καί κάτω από περίεργες συνθήκες , καί μέ χαμένα τά λογικά της, η ηρωική αυτή Ελληνίδα, βρέθηκε νά τριγυρνάει στούς δρόμους τών Ψαρρών, παραμιλώντας γιά τήν συμφορά της. --
-- Στήν περιπλάνησή της αυτή , τήν συναντάει καί τήν αναγνωρίζει ο δάσκαλος τών παιδιών της ,πρόσφυγας καί αυτός από τό Αιβαλί τής Μ . Ασίας. Ο γέρο-δάσκαλος, τήν συμπόνεσε γιά τήν περιπέτειά της, καί τήν εθεσε υπό τήν προστασία του παίρνοντάς την μαζί του στό απελευθερωμένο Ναύπλιο.
-- Η τραγική ομως μοίρα, τής Πανώριας Χατζηκώστα , δέν τής εχει δώσει ακόμα ολα της τά χτυπήματα,καί σέ λίγο τίς δίνει ακόμα ενα,, τόν θάνατο από επιδημία τύφου, τού μοναδικού προστάτη της τού γέρο- δάσκαλου τού Βενιαμίν, οπως τόν ελεγαν.
Μόνη, ξένη καί ερημη, η Πανώρια Χατζηκώστα, περιφέρεται στό Ναύπλιο, κάνοντας οποιαδήποτε δουλειά, ακόμα καί ζητιανεύοντας, γιά νά ζήσει οχι μόνο εκείνη, αλλά καί γιά νά θρέψει τά τρία ορφανά παιδιά αγωνιστών , τά οποία περιμάζεψε, καί μέ τά οποία μοιράστηκε τήν τρώγλη οπου εμενε .
--Ποίος νά τήν προσέξει, καί ποίος νά ασχοληθεί μαζί της , μέ μιά αγνωστη βρώμικη καί ψωριασμένη ζητιάνα, μέσα στήν κοσμοχαλασιά καί τίς δυσκολίες τού πολέμου ;
-- Κανένας, μά κανένας ! Καί η καλή μας η Πανώρια Χατζηκώστα, συνεχίζει νά περιφέρεται στούς δρόμους καί δέν ητανε λίγες οι φορές , πού τήν ακούγανε μέσα στό παραμιλητό της νά προσεύχεται, πρώτα νά απελευθερωθεί η Ελλάδα, καί υστερα νά ξαναβρεί τά παιδιά της καί νά ξαναγυρίσει στό αρχοντικό της ,στίς Κυδωνιές τής Μ. Ασιας.
--Η κοινωνία ομως- οπως καί κάθε κοινωνία-ειναι σκληρή καί αδικη ,καί δέν αργεί νά τίς κολλήσει τό παρατσούκλι....ψωροκώστενα ! Εκεί μιά Κυριακή στίς οχτώ Μαίου τού 1826 στό Ναύπλιο - στήν σημερινή πλατεία Συντάγματος- μία επιτροπή πού συστήθηκε υπό τήν προεδρία τού μεγάλου δάσκαλου τού γέννους, τού Γεωρ. Γενάδιου, κάνει ερανο καί με΄ δάκρυα στά μάτια παρακαλεί τούς Ναυπλιώτες νά δώσουν τόν οβολό τους γιά τήν ενίσχυση τού αγώνα.!
-- Ελληνες χανόμαστε , φωνάζει κλαίγοντας! Εχουμε ανάγκη από χρήματα! Ο αγώνας καί η Πατρίδα χάνονται !! Δώστε κάτι από τό υστέρημά σας συνεχίζει κλαίγοντας !
-- Οι Ναυπλιώτες- φτωχοί καί αυτοί -ειναι διστακτικοί. Μιά βουβαμάρα επικρατεί, καί τότε, μιά ταλαιπωρημένη στήν εμφάνιση γυναικεία φιγούρα, ξεχωρίζει μέσα από τό πλήθος, πλησιάζει τό τραπεζάκι τής επιτροπής, καί βγάζοντας από τόν ποδόγυρο τού φουστανιού της τό μοναδικό γρόσι πού ειχε, καθώς καί ενα ασημένιο δαχτυλίδι - μοναδικό της κειμήλιο- από τό δάχτυλό της καί τά παραδίνει γιά τήν ενίσχυση τού αγώνα,!
-- Ηταν η ...παλαβή ζητιάνα τού Ναυπλίου η αλλοτε υπερήφανη αρχόντισα , η σημερινή οπως τήν ελεγαν ψωροκώσταινα η Πανώρια Χατζηκώστα !!
--Ο κόσμος συγκινήθηκε ,χειροκρότησε καί πρόσφερε οτι ο καθένας μπορούσε. Αργότερα,καί οταν ο Καποδίστριας εκανε τό πρώτο ορφανοτροφείο στό Ναύπλιο, η Πανώρια Χατζηκώστα, επιασε δουλειά σέ αυτό ,υπηρετώνταςτά ορφανά τού πολέμου - χωρίς μισθό- παρά μόνο γιά νά εξασφαλίσει ενα πιάτο φαί .
Αλλά τήν ηρωίδα αυτή, εκτός από τήν κακή της μοίρα, τήν θυμήθηκε καί ο θάνατος, καί μιά ημέρα τήν πήρε μαζί του. Η ηρωίδα μας αρώστησε καί πέθανε .Τά ορφανά τού πολέμου ,καί ολος ο λαός τού Ναυπλίου, σύσωμος τήν συνόδευσε στήν τελευταία της κατοικία,,καί ποτέ δέν επαψε νά διηγείται μέ συγκίνηση τήν ιστορία τής Πανώριας Χατζηκώστα, τής ..παλαβής καί ψωριασμένης ζητιάνας τού Ναυπλιου, τής ψωροκώσταινας, πού απέδειξε οτι μέσα στήν σπαραγμένης της καρδιά, εκρυβε ενα θησαυρό ευγένειας καί αγάπης στόν ανθρωπο καί στήν πατρίδα. Αιωνία της η μνήμη!!!!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ
--Υ.Γ. Μία αναγκαία διευκρίνηση οφείλω σχετικά μέ τήν λέξη ...δόλια, οποία δέν εχει σχέση νοηματικά μέ τήν ....δολία ! Η μέν ...δολία σημαίνει, υπουλο, υποπτο. επικίνδυνο ατομο, καί ενέργεια, οπως δολιοφθορά, ενώ η λέξη ...δόλια σημαίνει, ατομο κουρασμένο, ταλαιπωρημένο, αδικημένο, φτωχό, πού εχει ανάγκη βοηθείας.!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου