Λεων. Ανδριανός: ΚΑΜΑΡΙ ΤΗΝ ΕΙΧΑΜΕ ΤΗΝ ΘΕΙΤΣΑ ΜΑΣ !!

 ΘΥΜΑΤΑΙ  ΚΑΙ  ΓΡΑΦΕΙ  Ο  ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

Καμάρι τήν είχαμε! Τήν θείτσα μας! Ψηλή, λυγερή, γελαστή, ήτανε η αφεντιά της! Σέ εκείνη κατάφευγα, γιά νά περάσει η οργή τού πατέρα μου! Εκεί στήν χαμοκέλα της, στήν Πετεινιά, στά Κονιαρέϊκα! 

- Εκείνη, έμπαινε μπροστά! 

-Αστο, παιδί μικρό ειναι, τόσο νογάει!  Θά μεγαλώσει καί θά σού φύγει, καί μετά ;; 

- Καί πάντα, κάτι ειχε στό κελέρι της! Μά ενα ρηγανόσυκο, ενα τσαμπί σταφύλι, μιά πλωχεριά μύγδαλα, ενα αυγό , μά ποτέ λεφτά! Πού νά τά βρεί;; δεκάρα τσακιστεί, δέν ειχε!!

-- Καί καλή μοδίστρααααα, χρυσοχέραααα, μέ μηχανή τού...ποδός! Εκείνη μάς εφτιαχνε τά σκουτιά! Ουλα τά σκουτιά! Τίς μπόλκες, τά πουκάμισα, τά κοντοβράκια! Από μεταποίηση, φορεμένων,από τούς μεγάλους! 

-Εκεί στήν χαμοκέλα της, μέ τό μεγάλο παράθυρο, πού αγνάντευε, ισια μέ τήν Καρύταινα! Πνιγμένο, στά βασιλικά, καί στίς μαντζουράνες! Εκοβε καί μούδινε! Καί τίς κοτούλες της!

-- Τέσσερις-πέντε ποτέ περισότερες! 

- Τά χρόνια κύλησαν!

-- Ελα θείτσα, νά σέ πάρω σιαπάνου στήν Αθήνα!

-- Στήν Αθήνα;; Τί νά κάνω;

-- Νά τήν ειδείς!!

-- Ορεξη πού τήν εχω!

-- Καί τίς κοτούλες;; Τί νά τίς κάνω τίς κοτούλες;;

--Σφάχτες, νά τίς φάμε!

-- Νά φάου εγώ τίς κοτούλες μου;; Δέ τρώου τό κεφάλι μου καλύτερα!

-- Καί τά βασιλικά μου;; Ποιός θά ποτίζει τίς μαντζουράνες μου !!

-  Αει στό καλό σου παιδάκι μου, ας μού λείπει καί η Αθήνα σας !

-- Καί εμεινε μία ζωή εκεί ,καί ...παρέδωσε εκεί, τήν βρήκανε επάνω στήν μηχανή της! Στήν χαμοκέλα της στήν Πετεινιά, στά Κονιαρέϊκα! Επάνω στήν μηχανή τού...ποδός, ράβοντας τά σκουτιά! Ουλα τά σκουτιά! Μπροστά στό μεγάλο παράθυρο, πού αγνάντευε ισια μέ τήν Καρύταινα! Πνιγμένη, μέσα στά βασιλικά, καί τίς μαντζουράνες της! Παρέα μέ τίς κοτούλες της! Τέσερις-πέντε ποτέ περισότερες!

-- Σκορπίσανε οι κοτούλες, εμειναν απότιστα τά βασιλικά!

--Αιωνία σου η μνήμη θείτσα  Γιωργία !!

( ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ, τότε πού δέναν τά σκυλιά μέ τά λουκάνικα)

Λωνίδας Ανδριανός